Middelharnis - Zanger, vertaler en liedjesschrijver Jan Rot trekt na jaren solo weer met een eigen band op pad. Er is een exclusief interview voor de gelegenheid gehouden, waarin de lange zanger vertelt over de eerste tour van de Jan Rotband: "Ik maak elk jaar wel een nieuwe plaat en soms zelfs twee shows. Maar ik werd 60 deze kerst en het leek me mooi eens terug te kijken op veertig jaar, en daar het beste uit te spelen...." De Jan Rotband speelt 20 oktober, lees hieronder het interview.

Een ‘Best of’. Niks voor jou...
"Ik maak elk jaar wel een nieuwe plaat en soms zelfs twee shows. Maar ik werd 60 deze kerst en het leek me mooi eens terug te kijken op veertig jaar, en daar het beste uit te spelen. Even niet zaaien, maar genieten van de oogst. Een soort My way, zonder angst dat het hier ophoudt. En ik heb zeker de oudere liedjes lang niet gespeeld en al helemaal niet met band, dus voor mij is dat echt een kick."

Hoe kom je aan die jongens?
"Laszlo, Eddie en Jaro. We speelden samen in de musical over Herman Brood. Dat smaakte naar meer. We maakten eerst de cd #stopdetijd, met nooit opgenomen Rotliedjes. Dit voorjaar verscheen Magistraal, volgens Frits Spits een van de beste Nederlandstalige albums die hij in tijden gehoord had, dus die quote heb ik nog gauw op de vinylversie gezet.

Ik maak elk jaar wel een nieuwe plaat en soms zelfs twee shows. Maar ik werd 60 deze kerst en het leek me mooi eens terug te kijken op veertig jaar, en daar het beste uit te spelen.
Geen decor en lichtspektakel, dat past niet bij mij. De zaal is mijn huiskamer, je komt bij mij op bezoek. Mooie liedjes, goeie verhalen, een paar keer grijp ik je naar de keel, en er valt genoeg te lachen. Voor het eerst deze eeuw doe ik een greep uit mijn liedjes uit de jaren 90, toen de jongens van de band nog geboren moesten worden. Cd’s als Koning Jan, Een zee van tranen en Schout bij Nacht. Maar we gaan nog verder terug. Counting Sheep, mijn debuut uit 1982, we komen zelfs in 1979, mijn eerste keer in de grote zaal van Paradiso, met mijn band Streetbeats voor de film Cha Cha van Brood. Maar vooral ook veel vertalingen natuurlijk. The Kinks, Johnny Cash, Bruce Springsteen – heerlijk om te spelen en inmiddels voelen die ook als eigen liedjes. De eerste recensies zijn binnen. De Theaterkrant sprak van een ‘opgewekte, aangename avond’, het NRC had het over een ‘uitmuntende band’ en ‘een groot liedjesschrijver’.

Nog een keer naar Frits Spits, die noemt jou ‘de Koning van de hertaling’
Zegt het voort! Zegt het voort! Maar inderdaad, dat omzetten van grote hits naar vloeiend Nederlands ligt me heel goed. Ik stop er ook eindeloos veel werk in, dat zo’n tekst helemaal klopt, en je even vergeet wat er heeft gestaan, terwijl het toch bij de geest van het lied blijft. En als het publiek wil meezingen, roep ik de zinnen vooraf en gaat het prima."

Dat eigen liedje over je moeder zit er ook wel in toch?
"Uiteraard. Dat ik in 2016 de Annie MG Schmidtprijs won voor het beste theaterlied dat seizoen, maakte me zo gelukkig, daar kon ik zo een jaar op teren. Voor publiek ben ik soms moeilijk te duiden. Stef Bos heeft Papa, Frank Boeijen Zwart wit. Ik heb dat niet. De een kent me van die Rotliedjes, een ander van de Mattheuspassie, een ander van Doe Maar de musical, weer anderen luisterden altijd naar mijn Radio 4 programma of herinneren zich mij vooral als columnist. Een deel van het publiek kent niets van mij uit de vorige eeuw, maar er komen op ‘het Beste’ ook weer mensen af die twintig of dertig jaar niet zijn geweest."

God straft wie Rocker in Holland wil zijn...
"Ja, die zin is blijven hangen en dat lied komt ook zeker voorbij. Het was nog een heel gepuzzel. Ik heb 33 albums gemaakt waarvan 22 onder eigen naam. Dat zijn zo al 500 nummers op plaat. En je kunt er maar 2 x 15 kwijt in de set. Enfin. Wat dus op het affiche staat: ‘Het beste van Jan Rot, dat moet dan wel heel goed zijn!'"

Op je nieuwe plaat zing je: ‘Het beste moet nog komen’
"Dat was ook de werktitel van de toer, maar dat kon misleidend werken. O, dan komen we de volgende keer wel. Ha. Maar popjournalist Jip Golsteijn zei ooit: ‘Jan is typisch iemand die na zijn zestigste pas echt in de prijzen valt.’ En dat heb ik altijd een opwindende gedachte gevonden. De Jan Rotband voelt ook als een nieuw begin. Zoals ik in dat lied zing:
Een kat heeft negen levens, ik ben nog niet bij acht
Ik hou me trouw aan Disney – blijf geloven in je dromen –
En op een dag dan is het daar: nog mooier dan je dacht."

Jan Rotband in Diekhuus:

De Jan RotBand speelt vrijdag 20 oktober om 20:15 uur in de theaterzaal van het Diekhuus, Beneden Zandpad 7 in Middelharnis. Kaarten kosten €21,50 (inclusief consumptie) en zijn beschikbaar via www.hetdiekhuus.nl, aan de receptie van het Diekhuus of als er nog kaarten beschikbaar zijn aan de kassa op de avond van de voorstelling.