Sommelsdijk - Een nieuwe column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een actuele column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. "Een goed leider zorgt voor saamhorigheid in de samenleving en een gemeenschappelijk beleefd doel..." Lees hieronder 'Juncker'.

Juncker

"Een goed leider zorgt voor saamhorigheid in de samenleving en een gemeenschappelijk beleefd doel. De Europese eenwording in de EU is een voorbeeld van hoe het niet moet. Er is wel eens gezegd dat die EU een leiderschapselite is op zoek naar een volk en zo is het denk ik ook. Er bestaat namelijk geen Europees volk; slechts nationale volkeren met ieder hun eigen geschiedenis en nationaal beleefde erfenis. Een goed leider weet die te cultiveren. De huidige Nederlandse regering toont slecht leiderschap. Het wil ons land integreren in een vaag Europees ideaal, maar dat ideaal is verder zeer diffuus en ontkent het bestaan van reële nationale idealen. De geschiedenis van ons volk met haar culturele, spirituele en kunstzinnige aspecten is van enorm belang bij een beleefd gevoel van saamhorigheid en dat wil men als volk niet kwijt. In ons land kennen wij een eigen cultuur en traditie, hoewel zogenaamde denkers bij diverse Nederlandse politieke partijen dat ontkennen. Zo herinner ik mij levendig een zeer boze uithaal van een D66 politica toen ik het aandurfde te stellen dat er allerlei verschillende culturen in Europa zijn. “Welnee, cultuur is universeel” zo schreeuwde zij mij toe. Kennelijk nog nooit gehoord van de Franse keuken. Een goed leider zal zijn volk op de juiste weg leiden. De hyperindividuele ‘vrijheid’ die zo gepromoot wordt door de liberalen zal daarbij beperkt moeten worden, ten bate van de gemeenschap. Het individu kan niet ongebreideld misbruik maken van geboden vrijheden, tenzij wij voor lief nemen dat de gemeenschapszin ernstige schade oploopt. Een goed leider zal die gemeenschapszin weten te ontplooien en ten goede gebruiken ‘for the good of the nation’ en in voorkomend geval bovendien beschermen. Liberalisme lijkt een deugd, maar wordt vaak verward met relativisme. Als je niet wenst te relativeren word je beschouwd als intolerant. Die druk kan enorm worden opgevoerd, totdat men zich maar niet meer uitspreekt, uit angst beschimpt of verworpen te worden. Goed en kwaad wordt eveneens relatief. Excessief gedrag van misdadigers wordt niet serieus aangepakt, omdat wij het moeten ‘begrijpen’. Nederlandse vrouwen die door allochtonen worden uitgescholden voor hoer moeten wij ‘accepteren’. Waarom? Omdat er geen absolute waarheid en rechtvaardigheid meer wordt geaccepteerd. Er mag geen moreel zwart of wit meer bestaan. De enkeling die hiertegen in verzet gaat wordt weggezet als populist, nationalist of ‘foob’. Mensen van goede wil trekken zich uiteindelijk terug uit het maatschappelijk discours, laten de samenleving voor wat het is en zien de boel escaleren. Niemand is meer verantwoordelijk voor de publieke ruimte, want men wil niet degene zijn die de lont in het kruitvat heeft gestoken. We willen niet transformeren maar conformeren, terwijl het in feite andersom zou moeten zijn. Uitstijgen boven een afstompend relativisme dat telkens maar weer compromissen sluit. Onveranderlijk zijn temidden van een veranderende wereld. Tijdloos, maar tegelijkertijd kleurrijk. Het is daarom van levensbelang om de goede elementen uit onze historische schat te herontdekken en gebruiken. De kerk zal veel meer van zich moeten laten horen op het publieke terrein, mits vanuit de juiste hartsgesteldheid: het aanmoedigen van gemeenschapszin en verantwoordelijkheidsbesef. De rol van het gezin moet opnieuw worden versterkt, als drager van positieve opvoedkundige invloed. Een duidelijke mening kunnen uiten die bijdraagt aan een beschaafde samenleving moet voluit mogelijk zijn. Kleur bekennen en een waarheidsgetrouwe mening, visie of idee kunnen uiten. Authentiek leiderschap ruim baan bieden, opdat ons land weer kan ademhalen en de vele gevaren het hoofd kan bieden. Europa heeft behoefte aan normen en waarden. Daarbij moet de nationale gemeenschap voorop staan en niet een supranationale deken. De nationale volkeren bepalen zelf hun toekomst, omdat zij daartoe wonderwel in staat zijn en het christendom biedt daarbij een prima inkadering. Daarvoor is geen ondemocratische, boven ons gestelde kliek nodig die zonder raadpleging van de volkeren denkt te weten wat zij wensen. Het is de arrogantie van de macht ten top. Macht is dan ook niet de oplossing, maar gemeenschapszin, ingebed in een structuur die niet te vinden is in Brussel. Ik moest eraan denken toen ik onlangs de beelden van een stomdronken Juncker zag, als ‘leider’ van de EU."

Lucas Hartong