Sommelsdijk - Een nieuwe actuele column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een actuele column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De meeste inwoners van Goeree-Overflakkee (her)kennen hem. Lucas is getrouwd, heeft inmiddels twee studerende kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. Lees hieronder 'Giro'.

Giro

"Op het moment dat ik deze column schrijf is het nog heel spannend wie de bergetappes in de Giro d’Italia gaat winnen. De beslissende bergetappes, dat is. Rozetruidrager Simon Yates zal geen enkele van de 56 seconden voorsprong prijs willen geven op Neerlands held Tom Dumoulin, die nummer twee staat. Het zal een titanenstrijd gaan worden op vrijdag en zaterdag en daarmee zal de einduitslag tot op het laatst erg spannend zijn. Pin me er niet op vast, maar ik heb nog steeds hoop dat Tom voor een verrassing kan zorgen. Tot nu toe heeft hij nogal in het peloton gereden en dat betekent dat je redelijk uit de wind rijdt en krachten spaart. Verstandig, als je wilt winnen in de etappes waarin je ronduit goed bent.

Zelf zit ik ook graag op de fiets, maar dan anders. Geen competitierijder, maar recreatief genieter. Zo kwam ik afgelopen maandag terug uit Antwerpen, waar een flink stel jonge en oude mensen onder een stralend zonnetje en politiebegeleiding een prachtige tocht kriskras door de stad reed. Op oude stalen fietsen, jawel. Geen carbon te zien. Uitsluitend historisch materiaal van voor 1985, met de versnellingen op de schuine buis en liefst in bijpassende wollen of acryl kleding. De mensen die je dan tegenkomt zijn niet van het slag Tour de France of Giro, maar meer Paris-Roubaix. Kasseien-vreters. Doordouwers op lage snelheid. Schoonheid boven kloktijden. Een banaan en stokbrood in plaats van hightech-food. Strade bianche!

Afgelopen jaar ben ik met mijn mountainbike meerdere dagen achtereen België ingetrokken. Het platte, prachtige Vlaamse land was nog prima te doen, maar zodra de Ardennen in zicht kwamen begon de strijd om de vooruitgang. Bepakt en bezakt met tent, slaapzak, luchtbed, eten, drinken en kaartmateriaal klom ik steeds langzamer tegen de heuvels op, tot de linkerknie vrij abrupt zei dat het genoeg was geweest. De rest was heuvelop lopen en heuvelaf fietsen. Het werkte, maar was uiteraard niet de bedoeling van de tocht. Een fiets is bedoeld om 100% van de tijd op te zitten, niet om de helft van de tijd heuvelop te duwen. Afijn, ik heb het gehaald tot een treinstation en ben daar uiteindelijk door de bezemwagen opgehaald. Het kostte me weken om de knie weer goed aan de praat te krijgen. Sporten is afzien, lieve mensen.

Misschien dat we daarom zo graag naar sporters kijken. We verbazen ons over de bijna bovenmenselijke inspanningen die worden geleverd en vragen ons af hoe het allemaal mogelijk is. En al zijn we geen Dumoulin, Van der Breggen of Van Vleuten, we zouden hen diep in ons hart graag willen nadoen. Ook zo’n mooi resultaat neerzetten voor volk en vaderland. Of in ieder geval genieten van al het moois dat ons land te bieden heeft en liefst ook nog daarbuiten. Wat dat betreft kan ik u alleen maar aanmoedigen: stap op die fiets, ga erop uit! Het is zo geweldig. Stop zo af en toe eens bij een terrasje, bestel wat lekkers en kom in gesprek met totaal onbekenden om u heen.

Laatst las ik een treffende spreuk die eigenlijk de laatste aanzet zou moeten geven om op de fiets te springen: “Fietsen is gezond. Eet meer fiets”. Ik heb geleerd van mijn Ardennen avontuur. Geen zware mountainbike meer voor mij. Komende week ga ik weer dagenlang fietsen in België en Frankrijk. Dit keer op een zeer lichte racefiets. Mijn vrouw rijdt vooruit om de tent op te zetten en samen gaan we heerlijk kamperen met vers eten dat we onderweg ergens halen. Tussendoor nemen we powerfood: stokbrood met jam. Wie weet wat voor leuke mensen we gaan ontmoeten en welke avonturen we kunnen toevoegen aan onze herinneringen. Om geheel in Giro-stijl te blijven: la vita e bella."

Lucas Hartong.