Goeree-Overflakkee - De redactie van Koole Media Service plaatst regelmatig mooie artikelen om het vrijwilligerswerk op ons eiland wat meer onder de aandacht te brengen. Lees in rubriek 'Uitgelicht: vrijwilligerswerk' weer een nieuw artikel met vrijwilligster Cisca Hartman, zij werkt in het cultureel centrum in Middelharnis als gastvrouw. Lees hieronder meer over vrijwilligster Cisca Hartman, 'gastvrouw met hart en ziel'. >>

Cisca Hartman

“(...) ideeën zijn altijd welkom.”

Vrijwilligerswerk uitgelicht: Gastvrouw met hart en ziel

Met een onvervalst Rotterdams accent denkt Cisca Hartman hardop na. “Een jaar of 6, 7…?” Ze was als vrijwilliger in ieder geval al aan Het Diekhuus verbonden toen er alleen nog films werden vertoond. Films waar ze als bezoeker naartoe ging toen er een oproep werd gedaan voor vrijwilligers om de boel te verbouwen. Ze meldde zich aan en ging aan de slag met hout schoon krabben, verven en wat er allemaal nog meer te doen was. “Het was heel veel werk; er moest een foyer komen en een bar. Maar het was heel gezellig om te doen, mensen kwamen overal vandaan om te helpen, zelfs in het weekend ging het werk door.” Langzaam maar zeker ontstond het cultureel centrum in Middelharnis zoals we het nu kennen. En Cisca bleef, als gastvrouw. “Ik ben ingewerkt en kon gelijk aan de slag. Je bent heel vrij bij het Diekhuus, je voelt je heel snel op je gemak en er wordt naar je geluisterd; ideeën zijn altijd welkom.”

Als gastvrouw is Cisca verantwoordelijk voor de koffie, voor het controleren van de gekochte kaarten bij de ingang en in de pauze staat ze achter de bar. Ze vindt alles even leuk om te doen. “Bij de kassa zie je vaak vertrouwde gezichten van mensen die vaker komen. Mensen die bijvoorbeeld met een rollator lopen help je door een goed plekje voor ze te creëren in de zaal. Je houdt iedereen ook een beetje in de gaten om te zien of alles goed gaat.” Vooral wanneer er kinderen in het theater zitten is Cisca in haar element: “Als gastvrouw zit je zelf ook in de zaal. Als je dan een leuk meisje of jongetje in het publiek ziet zitten mogen zij de bloemen aan de artiest geven. Dan mogen ze ook het podium op, dat is natuurlijk hartstikke leuk voor ze.”
Hoewel Cisca eigenlijk alles leuk vindt wat ze doet als gastvrouw, springt één ding er voor haar toch wel uit: ze kookt ook voor de artiesten. En dat doet ze met enorm veel plezier. Van te voren wordt gebeld om te informeren wat een artiest lekker vindt en wat hij/zij niet kan eten of niet lust. Daarna gaat ze op pad om boodschappen te doen om –binnen budget- de artiest(en) een beetje in de watten te leggen. “We willen ze graag een beetje verwennen, want we willen ze natuurlijk nog eens terug zien!” Het betekent ook dat ze vóór een voorstelling met de artiest(en) aan tafel zit. En dat is altijd een spannend moment. Welke artiest ze het leukst vond? Dat vindt ze een lastige vraag. In namen is ze niet zo goed, maar er is nog nooit een artiest geweest die vervelend was.
De liefde voor het Diekhuus zit zó diep dat Cisca tijdens een tijdelijke verhuizing naar de overkant een chaletje huurde in Dirksland, zodat ze toch als gastvrouw kon aanblijven. Vrijwilligerswerk maakt dan ook een belangrijk deel uit van haar leven. Ze vertelt liever niet hoe oud ze nu is, maar ze begon toen ze trouwde, op haar 22e. En dat vindt ze heel vanzelfsprekend: “Ik was dankbaar voor het feit dat ik altijd werk had. Ik vind dat je dan ook best wel eens iets terug mag doen!” De afgelopen periode zonder voorstellingen viel haar zwaar. “Ik heb de mensen enorm gemist. Het team, de gasten, de artiesten, de saamhorigheid.” Ze kan niet wachten tot alles weer opgestart is. “De routine moet wel weer even terug komen. Hoe werkt de kassa ook alweer, dat soort dingen.” Gelukkig kan Cisca samen met haar collega-gastvrouwen binnenkort weer volop ‘oefenen’; de voorstellingen in het Diekhuus zijn al weer begonnen.

Op dit moment heeft het Diekhuus genoeg gastvrouwen. Zodra er weer behoefte is aan nieuwe vrijwilligers wordt een oproep geplaatst op govoorelkaar.nl Houd de website dus goed in de gaten!

Door Debby Roukens