1 maart 2019, Sommelsdijk - Een nieuwe column van Lucas Hartong: "....voor zolang we dat gas nog mogen gebruiken tenminste, want dat gaat verboden worden. De ombouw per huis op gasloos bedraagt trouwens tienduizenden euro’s. Wie mag dat betalen? Juist....." Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column op iGOnl. Lees hieronder de eerste column van het nieuwe jaar: 'Honderdduizend euro!'.

Honderdduizend euro!

Heeft u de jaarnota van uw energiebedrijf al gekregen? Het was in ieder geval schrikken in huize Hartong! De afgelopen jaren kregen we doorgaans terug, maar dit jaar moesten we een grote stapel euro’s bijbetalen. Niet doordat wij opeens besloten om bikini- en shortsdagen te houden in de wintermaanden hoor. Het verbruik scheelde niet veel met de voorgaande jaren. Bij nadere bestudering van de nota bleek dat de belastingen enorm waren gestegen. Bijna de helft (47%) van de rekening bestaat nu uit die belastingen.

Het Algemeen Dagblad meldde onlangs dat de energieprijzen bijna nergens in Europa zo hoog zijn als in ons land. Nieuwe cijfers van het CBS lieten zien dat de doorsnee rekening met zo’n 340 euro is gestegen, wat de minister in eerste instantie lachend wegwuifde, maar nu met het schaamrood op de kaken moest bevestigen. ‘Foutje, bedankt!’, want het kabinet gaat het beleid geen meter veranderen. We mogen bloeden voor de energie-idiotie van de overheid. Voor gas betalen we helemaal de hoofdprijs: daar bestaat het aandeel belastingen al uit 53%. Voor zolang we dat gas nog mogen gebruiken tenminste, want dat gaat verboden worden. De ombouw per huis op gasloos bedraagt trouwens tienduizenden euro’s. Wie mag dat betalen? Juist.

Nu dachten wij als gezin: laten we eens kijken naar alternatieven, om de aanslag op de portemonnee wat te temperen. Uiteraard wilden we daarbij best bereid zijn tot wat ‘milieubewust en duurzaam’ denken en dus doken we in de folders. Ons oog viel op een pelletkachel. Mooi ding, want heel hoog in rendement en bovendien geeft het Rijk een subsidie van 500 euro op de aanschaf c.q. installatie. We bekeken daarnaast onze zolder en besloten dat er wel wat extra geïsoleerd kon worden. Niemand stookt graag voor Jan met de korte achternaam, toch? En dus togen we met onze ideeën naar de woningbouw met de vraag om toestemming tot aanpassing aan de nieuwe energie-realiteit. Tot onze verbazing waren wij de eerste (!) die een aanvraag deed voor installatie van zo’n pelletkachel. En die extra isolatie op zolder was ook onzeker, want dan zou het dakbeschot wel eens kunnen gaan rotten. En die pelletkachel… een heleboel vragen… managementteam overleg… wachten. Afijn, op het moment van schrijven van deze column is er nog steeds geen witte rook vanuit de woningbouw.

Wie dus wil besparen op zijn energienota heeft niet veel opties. Afgezien van in de wintermaanden dagelijks dikke truien en skibroeken aantrekken gaat het richting elektrisch, opgewekt door onrendabele windmolens. Ergens is er een lachende derde die slapend rijk wordt. Deze week kwam de PZC met een bizar bericht. De exploitant van het grote windmolenpark Krammer bij Bruinisse heeft een soort zoethoudertjes-fonds opgezet om boze burgers stil te houden: een Windfonds, voor lokale projectjes. De PZC kopte: ‘Wie wil graaien in de pot van 100.000 euro van windfonds Krammer?’ Dat heeft dit jaar honderdduizend euro weg te geven, maar er komen nauwelijks aanvragen binnen. Zeker niet uit Oude- en Nieuwe-Tonge. Er wordt gesmeekt om ideeën waarin het geld kan worden gestopt. Ik heb bij deze een geweldig idee: collectieve verlaging van de energienota op het eiland! De windmolen-eigenaar tevreden met een benut Windfonds en wij hoeven geen capriolen meer uit te halen om de nota enigszins betaalbaar te houden. Win-win! Ergens vrees ik echter dat dit ‘m niet gaat worden."

Lucas Hartong.