De Noordzee ondergaat de komende jaren een ware gedaanteverwisseling. In een razend tempo wordt de weidse en rijke natuurzee veranderd in een sciencefiction-achtig productiegebied met tienduizenden windmolens. Ondanks protest en bezwaar van vissers, natuurbeschermers en ongeruste kustbewoners lijkt niets deze ontwikkeling te kunnen stoppen. Nederland wil vanaf 2020 voldoen aan het Klimaatakkoord van Parijs. De molens komen er en geen politieke partij die zich er tegen (durft) te verzetten. Wel is er steun voor de ontwikkeling van visserij en natuur in en rondom windparken. Er moet vooral een balans gevonden worden tussen windenergie, natuur en visserij. De visserijsector moet zelf een visie ontwikkelen voor de langere termijn. Lees hieronder meer.

Het Klimaatakkoord

In 2020 treedt het Verenigde Naties (VN) klimaatakkoord van Parijs, de zogenaamde Conference of the Parties in werking. Meer dan 55 landen met meer dan 55% van de mondiale uitstoot hebben het akkoord geratificeerd, ook Nederland. Het doel van het akkoord is om de gemiddelde mondiale temperatuurstijging behoorlijk onder (‘well below’) 2°C te houden en met inspanningen om de stijging verder te beperken tot 1,5°C.

Dat betekent dat de Nederlandse overheid 49% minder uitstoot van broeikasgassen wil behalen in 2030 (in vergelijking tot 1990) en in 2050 95% minder uitstoot (bron). Als er teveel broeikasgassen in de lucht komen verandert het klimaat met grote gevolgen voor flora en fauna, oogsten en waterstanden.

De Nederlandse overheid werkt aan een strategisch plan om de doelstellingen voor 2030 te behalen (Strategische Agenda Noordzee 2030). Ambtenaren werken samen met vertegenwoordigers van de windenergie, recreatie, scheepvaart, natuurbescherming en visserij aan dit plan waarin ruimte voor alle gebruikers wordt gevonden. De Nederlandse Vissersbond en VisNed nemen als vertegenwoordigers van de kottervloot deel aan deze besprekingen.

Kottervisserij grote verliezer?

Tot 2050 wordt ruim 20% van het Noordzee-oppervlak voor windenergie ingeruimd. Komt die 20% op de beste visbestekken te liggen en visserij in of rondom windparken blijkt niet mogelijk, dan is de kottervisserij inderdaad de grote verliezer. Het is dus zaak om niet de grote verliezer te worden. De Nederlandse kottervisserij moet een duidelijke visie ontwikkelen voor de langere termijn; op welke manier zal er in 2050 duurzaam geoogst kunnen worden uit de zee?

In de huidige windparken, waarin de molens relatief dicht op elkaar staan, is weinig ruimte voor de visserij. Passieve visserij met staande netten, hengels en korven is mogelijk, maar sleepnetvisserij is veel lastiger (gevaar opvissen kabels). In toekomstige parken waarin de molens relatief ver uit elkaar staan en de kabels zijn ingegraven is sleepnetvisserij wel mogelijk. Er wordt al gewerkt aan megamolens (>7-10 MW, 200-300 meter hoog) die ver uit elkaar moeten staan om optimaal van de windkracht gebruik te kunnen maken. Die ontwikkeling gaat alleen maar door en wat nu onmogelijk blijkt is straks wel realistisch.

Ondanks dat het belang van de betrokken hoofdpartijen meer lijkt te liggen bij het behalen van de doelstellingen uit het Klimaatakkoord blijft de Nederlandse Vissersbond vechten voor de belangen van de visserij. “Er zijn tal van mogelijkheden om visserij samen te laten gaan met windmolenparken. Denk in eerste instantie aan het locatie van de windmolenparken, maar zeker ook over het mogelijk maken van visserij in windmolenparken”, aldus Derk Jan Berends van de Nederlandse Vissersbond. De Nederlandse Vissersbond is actieve deelnemer aan de strategische overleggen Noordzee 2030 en zal de stem van de vissers daar luid en duidelijk blijven laten horen.

Meer informatie

Neem voor meer informatie over dit persbericht van Vissersbond.nl, contact op met Derk Jan Berends via tel. 0527-698151 of via deze link naar de mail.