Den Bommel - Corry Hage is onder andere natuurfotograaf. Corry komt uit Den Bommel en noemt zichzelf: "een amateur-hobby-fotograaf en dan met name van de natuur om mij heen". Ze heeft het 'buitenleven' naar eigen zeggen "in de genen zitten, want mijn vader en moeder waren ook graag buiten. Mijn vader in zijn hof bij ons achter, en mijn moeder zat graag buiten aan tafel, en 's avonds zaten ze te samen genieten in de stilte van de avond en de vogels die je dan nog hoorde." Corry laat andere graag meegenieten; lees hieronder meer en bekijk de prachtige foto's van "onze Flakkeese natuur".

Vervolg

Een echt natuur-mens? Corry: "Mijn twee broers gingen al heel vroeg varen, en ik ging toen ik eenmaal getrouwd was met de kleine kinderen op de fiets. Samen de paden op en de laantjes in, op zoek naar dieren die we konden vinden. Verder tuinierde ik heel graag, er kwamen bloemen, planten en bomen, struiken in de tuin, en we hebben in de loop der jaren heel veel vogels in de tuin, maar daar doen we dan ook alles aan om die te lokken, speciaal voer, gedroogde meelwormen, zonnebloempitten, vetbollen, nestkastjes, enz. Het is een drukte van belang, als er één tevoorschijn komt, komt alles opeens overal vandaan, vanuit de heg, de bomen, enz. Het is schitterend om al die mussen, merels, koolmeesjes, pimpelmeesjes, en boekvinken in de tuin te zien, daar raak je niet op uitgekeken...

Zo begon denk ik mijn liefde voor de natuur, vakanties werden in het bos of aan zee gehouden, altijd wat te doen, altijd wat te zien.

Wanneer zette je al dat moois op de kiek? Corry: "Fotograferen kwam eigenlijk later pas, vroeger maakte je alleen maar foto's op verjaardagen, huwelijken en feestjes en wat van de kinderen, meer niet, mobiele telefoons waren er nog niet en het was toen eigenlijk ook best wel duur vergeleken met het fotograferen nu, toen had je de rolletjes, het ontwikkelen, nu kost het niets, ik maak soms wel honderden foto's per week, stel dat je al die afdrukken zou moeten betalen."

Waar ligt je passie? "De laatste jaren fietsen we heel veel, we komen (sinds mijn man thuis is) op plekjes waar we voorheen nooit kwamen, zo hebben we Goeree-Overflakkee van een heel andere kant leren kennen, steeds plekjes waar je je over verwonderen moest, wat is ons eiland práchtig! En zo zagen we steeds meer dingen die ik op dat moment zo graag vast had willen leggen, die mooie momenten wilde ik gewoon nog eens terugzien, en daarom stopte ik voortaan mijn fotocamera in mijn tas..

Ik heb toen ook een basiscursus fotografie gevolgd, je krijgt als je een vliegende vogel wilt fotograferen met sluitertijd, diafragma en Iso te maken, dat kan niet op de automatische stand, het zijn dan immers bewegende beelden, maar het blijft soms lastig, je moet soms heel snel een situatie inschatten, en soms heb je gewoon geen tijd, dan heb je pech als iets wegvliegt of wegloopt.

In het begin maakte ik meer landschapsfoto's, totdat ik op een gegeven moment een ree zag, dat moment vergeet je nooit meer, hij bleef nog staan ook, en ik kon mijn eerste plaatje van een ree schieten, hoe leuk was dat, zie de bijbehorende foto.

Voorliefde voor dieren op de kiek? "Al die eerste keertjes van dieren waarvan je foto's maakte, zoals die zeearend die 's morgens vroeg rustig op een steen midden op een plas bij de Hellegatsplaten zat, zo bijzonder, en dan ook nog eens dichtbij. En later zelfs twee bij elkaar op een paaltje, en zo is mijn liefde voor dierenfotografie weer ontstaan. En, ik deel mijn foto's op mijn eigen Facebookpagina, die heet "Natuurlijk Flakkee", daar doe ik vooral de ouderen onder ons een plezier mee. Vorig jaar volgde ik het nest van de Buizerd, die bracht twee jongen groot, dat was best bijzonder om ze te zien opgroeien. Tientallen roofvogels heb ik inmiddels op de plaat vastgelegd, Buizerds, zeearenden, sperwers, torenvalken, enz.. Als je goed oplet zie je zo ontzettend veel, ik heb van mijn kleindochter Anna Louise geleerd dat ik ook eens iets vaker naar de grond moet kijken. Kinderen zijn kleiner en zien veel meer dingen bij de grond. Mijn kleindochter fotografeert ook heel graag, ik neem ze wel eens mee de natuur in, en ze mag dan mijn oude fotocamera gebruiken, dat vind ze prachtig."

"Ik fotografeer het liefste reeën, ik blijf het bijzonder vinden dat je er de laatste tien jaar zoveel ziet op ons eiland, en dan niet alleen in de schemer, maar ook overdag! Voorheen moest je ervoor naar de Veluwe, ik vind dit echt geweldig! Dingen die ik niet zo graag fotografeer zijn foto's met windmolens op de achtergrond, soms ontkom je er niet aan, je ziet ze steeds meer op foto's tevoorschijn komen, jammer."

Bijzondere plekjes of momenten? Corry: "Bijzondere plaatsen zijn voor mij toch wel de Brouwersdam, de Hellegatsplaten, Het Haringvliet, de duinen van Goeree en Ouddorp, het Faunapark te Nieuwe Tonge, Tij.. en niet te vergeten de vele vogelkijkhutten op Flakkee. Een poosje terug werd mij gevraagd of ik een trouwreportage wilde maken, maar dat heb ik afgeslagen. Ik ben maar een amateur die ook wel eens fouten maakt, zoals de instellingen, die vergeet ik wel eens een enkele keer om te zetten, je moet er niet aan denken dat zoiets met een bruiloft gebeurd. Nee hoor, ik blijf gewoon mijn eigen ding doen, hier voel ik me prettig bij. Ik kom graag op de Slikken van Flakkee, daar raak je nooit op uitgekeken, we gaan ook wel eens met de kleinkinderen mee op een huifkartocht, op die manier kan je soms best wel eens mooie dingen fotograferen, zoals reeën, hooglanders, de fjordenpaarden, watervogels, enz. Ik heb er ooit wel eens een ree gefotografeerd van heel ver weg, en pas thuis op de computer zag ik dat hij aan het bevallen was, het kopje was al te zien, helaas kreeg hij mij in de gaten en verdween in het struikgewas. Maar dit zijn dan toch heel bijzondere dingen die je dan meemaakt!

Er waren eens twee futen die vochten om een vrouwtje, en het ene mannetje moest het met de dood bekopen omdat de andere mannetjesfuut er net zo lang boven op ging staan totdat het arme beest verdronk, ja, de natuur is soms hard. De vrouwtjesfuut zwom er steeds zenuwachtig omheen, als ik de foto's zie, zie ik alles weer voor me, bijzondere momenten waren dat. Of dat keertje dat we binnen koffie zaten te drinken en er een muis naar de pindakaaspot tegen de muur opliep en er heerlijk in ging zitten."

Veel kiekjes of heel veel kiekjes? "Duizenden foto's heb ik al gemaakt, soms honderden per week, mijn fototoestel gaat altijd mee! Heel veel foto's heb ik van reeën, je ziet ze steeds meer, ik weet ook onderhand de plekjes wel te vinden op Oost Flakkee. Je moet soms heel veel geduld hebben, maar dat heb ik ook, een uur aan een waterkant doorbrengen zonder dat je veel ziet komt ook wel eens voor, totdat er toch opeens vanuit het niets 10 Lepelaars aan komen vliegen en op zoek gaan naar eten. Veel weetjes en welletjes hoor ik van andere vogelaars, dat is leuk én leerzaam!"

Wat doe je met alle foto's?

"Ik sla de mooiste foto's op, en soms maak ik er wenskaarten van, die zijn voor een klein bedrag te koop. De lente is echt wel de mooiste tijd van het jaar in de natuur, natuurlijk heeft ieder seizoen zijn charme, maar in de lente dan gaat er toch echt weer nieuwe wereld open met al dat ontluikende groen, de bloesems, de pasgeboren lammetjes, veulens, enz. De natuur geeft ook heel veel rust aan je hoofd, sinds de dood van onze jongste zoon Jan Willem in het jaar 2000 ben ik die steeds meer gaan waarderen. Als je dan een paar uur buiten doorbrengt komt er wat meer rust in je hoofd."

Hoe zie je je toekomst? "Zoals het nu gaat vind ik het goed, vergeet niet dat alle foto's die je maakt ook nog eens bekeken moeten worden, evt. iets bijsnijden, iets lichter of donkerder, enz. Daar gaat ontzettend veel tijd in zitten! Ik geniet nu heel erg van de schepping, als ik soms 's morgens vroeg alleen ergens zit, dank ik God voor de veelheid van dingen die ik in de natuur zie. Hoe mooi kan een zonsopgang zijn, om stil van te worden. En dan de zonsondergang, soms zo adembenemend mooi en iedere dag weer anders! Wat een rust gaat er van uit, wat een kleurenpracht, het kan je soms zomaar ontroeren. Ik kom er God in tegen, de Maker van al die mooie dingen, wat een groot wonder om je heen, geen mensenhand kan zoiets maken. Soms maak ik een gedicht in de natuur, hieronder is er zo één:

t Is dikwijls in de vroege morgen bijzonder weids en stil,
als de dag ontluikt, en 't voelt soms herfstig kil.
De zon kwam vanmorgen vroeg,
soms tussen de wolken door,
en vogels zongen 't hoogste lied als in een koor.
De dag ontluikt, en niemand weet wat 't brengen zal,
wordt het voor ons voorspoed, of brengt het ons een tranendal?
-
Een boom staat met zijn takken heel wijd uitgespreid,
hij sprak mij heel bijzonder aan.
als verlangend naar het licht,
zag ik deze boom zo staan.
-
De paarden waren ook aktief, en graasden rustig rond
wat is het heerlijk rustig nu.
voor mens en dier zo puur,
ik hou van deze morgens,
omarm hier de natuur.
-
Twee zeearenden speelden,
de één met prooi, de ander had een speeltje van een paal.
Ik zag een kraai ernaast gaan zitten,
hij viel zowat in 't niet
daar in dat schitterend natuurgebied.
-
De fjordenpaarden kwamen onverwacht,
en liepen in het water
hoe mooi als je dit zo in die stilte ziet
ze verdwenen even later in het riet.
-
Een ree stond in haar eentje stil te grazen,
ik heb haar daar al eens meer zien staan,
zou ze soms geen partner hebben
zou ze alleen door 't leven gaan?
-
De bloemen stonden in een gouden gloed
het boeide mij enorm.
En boven mij die wolkenstoeten,
waarin steeds weer dat stukje blauw.
Ik voelde mij bevoorrecht,
en zag hierin Gods trouw.
-
Een straaltje van de grote Zon,
dat door een opening mag schijnen,
geeft alles nieuwe kleur en licht;
doet vaak de pijn verdwijnen
-
Kijk ook eens naar dit open plekje,
wat geeft het veel te denken..
Ik hoop dat het ook aan jullie allen
veel troost en zegen moge schenken!

Ik heb op Facebook een pagina die heet: 'Gedichten van een Flakkeese vrouwe', daar zet ik deze gedichten dan op, maar de inspiratie ontbreekt de laatste maanden een beetje, dus nu is het even rustig, je kunt ook niet alles, ik ga vaak al over mijn grenzen heen, heb er soms moeite mee een stapje terug te doen, soms kom je een dag op een dag tekort."

Verhaal achter de foto

Corry vertelt over twee van de onderstaande foto's: "De foto van de ree, was mijn eerste ontmoeting met een ree hier op Den Bommel, dat vergeet ik nooit meer. Ik stond achter een boom, in het groen, dus onopvallend, de windrichting was goed, en hij zag of rook me niet; gewéldig!"

"De foto met de fuut die een kleintje op zijn rug heeft vond ik zelf ook bijzonder, zoiets zie je immers maar zelden, ik heb er wel een uurtje stil voor moeten zitten, omdat ze eerst wegzwom, en drie kwartier later weer terugkwam zwemmen, toen pas kon ik de foto nemen, maar ik had hem..!"

Niets is heerlijker dan een dagje in de natuur te zijn, je ziet van alles!"