Den Bommel - Samen maken we Goeree-Overflakkee! Debby Roukens is columniste voor iGOnl, die om de week haar belevingen, gedachten en bezigheden zal verwoorden in een column. Debby heeft haar hart verloren heeft aan ons schitterende eiland Goeree-Overflakkee. Roukens studeerde journalistiek en maatschappijgeschiedenis en werkt inmiddels weer als programmamaker bij de radio. Debby: "Ik vond het best een ‘bewogen’ jaar, zoals ze zo mooi zeggen. Wat heb ik behoefte aan rust..." Lees hieronder haar nieuwste column: Rust >>

Rust

Morgen is het Oudjaarsdag. De millenniumwisseling lijkt nog zo kortgeleden, maar nog een dag en het is alweer 2023. Of het de leeftijd is weet ik niet, maar ik merk dat ik meer nog dan ‘vroeger’ melancholisch word van deze dagen. Terugkijken op je leven, terugkijken op een jaar dat voorbijgevlogen is. Een jaar waarin ik aan een nieuwe leuke maar wel pittige baan begon. Een jaar waarin ik 50 werd met hevige koorts door (mijn 3e keer!) stevige corona. Het jaar waarin mijn oudste verkering kreeg waardoor we elkaar nog minder zien. Ik vond het best een ‘bewogen’ jaar, zoals ze zo mooi zeggen. Wat heb ik behoefte aan rust. Zin in niks. Vorig jaar schreef ik het ook al; liefst zou ik in winterslaap gaan en er pas in de lente weer uitkomen.

Kortgeleden zocht ik contact met Momentvoorjezelf in Sommelsdijk. Ze houden cacao ceremonies en aangezien ik geen idee had wat dat inhoudt wilde ik daar graag in mijn radioprogramma aandacht aan besteden. Bastiaan en Karin nodigden mij vervolgens uit om zelf zo’n ceremonie mee te maken. Zodoende zat ik op een zaterdagochtend voor dag en dauw in hun huiskamer om de stevigste warme chocoladedrank ooit te proeven, gecombineerd met prachtige muziek, een vleugje Blauwe Lotus en een dekentje dat liefdevol om me heen werd geslagen. Ik voelde een complete rust over me heen komen. Bijzonder dat mensen die je nog nooit eerder gezien hebt zó vertrouwd kunnen voelen. Vergelijk het met het voorstadium van slaap, of met mediteren, er gingen allerlei gedachten door mijn hoofd, hier en daar kwam een idee in me op, maar bovenal realiseerde ik me dat we met zijn allen veel te veel aan het rennen zijn. Of laat ik voor mezelf spreken; ik ben veel te veel aan het rennen. Alles bij elkaar ben ik een uur of twee binnen geweest. Een ervaring rijker stapte ik totaal ontspannen weer naar buiten. Helaas was dat gevoel na het weekend weer voorbij, maar voor het eerst in jaren denk ik dat het weer eens tijd is voor een goed voornemen. Ik sluit dit jaar heerlijk af in de sauna. Warmte, bubbelen, lezen, lekker eten en uitgebreid bijpraten met een fijne vriendin. Dat 2023 een jaar mag worden met minder haasten, minder hooi op de vork en gewoon minder móeten. Dat wordt mijn goede voornemen voor komend jaar. En gelijk ook mijn wens voor iedereen. Gelukkig nieuwjaar!

Debby Roukens