15 juli 2022, Den Bommel - Samen maken we Goeree-Overflakkee! Debby Roukens is columniste voor iGOnl, die om de week haar belevingen en gedachten verwoord in een column. Roukens studeerde journalistiek en maatschappijgeschiedenis en werkte 19 jaar als programmamaker bij een regionale omroep. "Briefjes op deuren die per se open of juist per se dicht moeten blijven vanwege nieuwsgierige dieren. Briefjes om uit te leggen welke planten echt en welke -weliswaar levensecht maar toch- nep zijn..." Lees hieronder de nieuwste column: Vakantie.

Vakantie

Het begint al ruim van te voren; zijn alle shirts/broeken/sokken schoon en klaar om mee te nemen? Wie zorgt er voor de planten tijdens de afwezigheid en wie geeft de kat te eten? Naarmate het dichterbij komt stijgt het spanningsniveau. Het geregel dat vooraf gaat aan het Grote Ontspannen. Vakantie. Vlak van te voren dan nog de puntjes op de i: is het gas uit? Alle ramen dicht en deuren op slot? E-mail op automatisch antwoorden?
Ons huis, beestenboel en planten worden dit jaar voor het eerst de hele vakantie bewaakt, verzorgd en bewaterd door kennissen. Wat weer hele andere stress met zich meebrengt. De overdracht van 4 A4’tjes ligt al klaar, maar daarmee zijn we er nog niet. Briefjes door het hele huis met uitleg van apparaten. Briefjes op deuren die per se open of juist per se dicht moeten blijven vanwege nieuwsgierige dieren. Briefjes om uit te leggen welke planten echt en welke -weliswaar levensecht maar toch- nep zijn. Andere mensen in huis betekent ook zorgen dat alles spic en span is. Het bed moet verschoond, de wc’s gepoetst en de vloeren gestofzuigd en gedweild. Bloemetje op tafel.
Wat raar is het toch dat de voorbereidingen voor de vakantie alléén al leiden tot een enorme behoefte aan vakantie. En dan moet de reis nog beginnen. En of die reis nou betekent dat je in de rij staat op Schiphol of in een file aansluit richting Frankrijk, ook dat geeft weer de nodige spanning. Eenmaal aangekomen op bestemming is iedereen zó opgefokt dat de eerste dagen van de vakantie nodig zijn om op adem te komen.

Daarna begint het. Eindelijk. Op je slippers naar de bakker. IJsjes eten op het terras. Een boek lezen in de hangmat en zwemmen in zwembad of zee. Heerlijk ontspannen.
Maar dan… is het al weer zo ver? Het hele gebeuren van de heenreis herhaalt zich in iets beperktere vorm; zijn we niets vergeten? Alle kasten leeg? Wat eten we onderweg? Hoe vroeg vertrekken we? Missen we de pont niet? Eenmaal terug thuis moeten er bergen vuile was worden gewassen, gevouwen, gestreken en opgeborgen en dan begint het ritueel van werken alweer.

Vakantie. Het grote genieten. Maar misschien… blijf ik volgend jaar gewoon lekker thuis.

Debby Roukens