Goeree-Overflakkee - Samen maken we Goeree-Overflakkee! Er werd dan ook een klein feestje gevierd op de redactie van Koole Media Service toen "ze" JA zei op een samenwerking! Na een voorlopig laatste column van Lucas Hartong is er een nieuwe columniste voor iGOnl, die om de week haar belevingen en gedachten zal verwoorden in een column: Debby Roukens! "Ze" is een 'overkanter' die haar hart verloren heeft aan ons schitterende eiland. Sinds twee jaar woont ze hier met haar gezin. En ze wil nooit meer weg! Roukens studeerde journalistiek en maatschappijgeschiedenis en werkte 19 jaar als programmamaker bij een regionale omroep. Lees hieronder haar eerste column: Nieuw.

Nieuw

"Een nieuw jaar is voor veel mensen het uitgelezen moment om aan iets nieuws te beginnen; een nieuw dieet, een nieuw leven zonder sigaretten, een nieuwe hobby of studie. Zelf ben ik jaren geleden gestopt met zulke goede voornemens. Roken en drinken doe ik niet en die kilo’s zijn een strijd die ik op elke dag van het jaar kan beginnen. Toch begin ook ik dit jaar met frisse zin aan iets nieuws; het schrijven van een tweewekelijkse column voor iGO!
Een kleine introductie is daarom wel op zijn plaats. Ruim twee jaar geleden bedachten we tijdens een vakantie in Schotland dat we meer rust en ruimte wilden. We woonden met plezier in Den Haag, maar we realiseerden ons daar aan de andere kant van het water dat we toch wel erg van de rust, ruimte en het groen genoten. Even overwogen we naar Schotland te emigreren, maar door de onduidelijkheid van de Brexit besloten we uiteindelijk anders. Eenmaal thuis begon zodoende de zoektocht naar een ander huis in eigen land met iets meer ruimte, maar vooral met iets meer tuin.
We begonnen in de nabije omgeving van Den Haag, maar ontdekten al snel dat we voor onze wensen wat verderop zouden moeten zoeken. En zo kwamen we op Flakkee terecht. We werden tot over onze oren verliefd op een huis dat zo uit een tijdschrift leek te komen; kamer en suite, glas in lood, openslaande deuren naar buiten, eigen parkeerplaatsen, grote slaapkamers en jawel, een (hele!) grote tuin met als klap op de vuurpijl prachtige oude fruitbomen. Natuurlijk vonden we het een grote stap, maar na het afwegen van alle ‘voors en tegens’ zetten we vol overtuiging onze handtekeningen onder het koopcontract. Een nieuw avontuur kon beginnen!
Het dorpse karakter van Flakkee sprak ons gelijk aan. Op straat viel op dat bijna iedereen elkaar groet, bekende of niet. Toen ik de eerste keer onderweg naar school verkeerd liep werd ik meteen op weg geholpen door een mevrouw die voorbijfietste. Minder zwerfafval op straat, mensen die elkaar voorrang geven bij een wegversmalling. Toen ik in de stress schoot bij de kassa in de supermarkt omdat ik mijn groenten niet had gewogen bleef de caissière heel ontspannen. “Gelukkig staat er niemand achter me”, verzuchtte ik. Waarop zij zei: “Al hadden er wel mensen achter je gestaan!” Kortom, geen stads-stress.
Inmiddels zijn we twee jaar verder. Het gehaaste gevoel in mijn lijf heeft blijvend plaats gemaakt voor een vertrouwd gevoel van rust. Zodra ik de brug over rijd lijken de luchten te veranderen en kom ik thuis. Zeker in deze rare tijden zijn we elke dag blij dat we niet meer in een stad wonen. Want waar sta je zó snel in de natuur of aan het strand?
Toen in de bollenstreek tijdens de eerste lockdown de tulpen weggehaald werden omdat er veel te veel mensen naar kwamen kijken reden wij in 3 minuten naar de velden die uitbundig in geel en rood stonden te bloeien. Flakkee is misschien geen Schotland, maar het is wel een eiland. Een prachtig eiland. Mijn eiland! Ik wens iedereen een mooi nieuw jaar. Met of zonder goede voornemens."

Debby Roukens