Sommelsdijk - Een nieuwe actuele column van Lucas Hartong ligt weer klaar! Lucas is columnist voor iGOnl. Hij heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. Hartong is getrouwd, heeft twee, inmiddels volwassen, kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. Lucas: "Mijn afgelopen column maakte veel los, ik kreeg ook behoorlijk wat rechtstreekse reacties binnen...Deze keer wil ik een ander belangrijk aspect in de windmolen-ramp belichten...de slacht die onder vogels plaatsvindt. Ik gebruik nadrukkelijk dat woord, want een andere omschrijving valt er niet voor te geven...." Lees hieronder de hele column 'Vogelbescherming?'

Vogelbescherming?

"Mijn afgelopen column ‘douceurtje’ over de manier waarop een windpark ons -met name financieel- fopt maakte veel los. Ik kreeg ook behoorlijk wat rechtstreekse reacties binnen, waarvoor dank. Het is goed als een column zaken in beweging brengt! Deze keer wil ik een ander belangrijk aspect in de windmolen-ramp belichten, namelijk de manier waarop wordt omgegaan met de natuurlijke omgeving en dieren die zich daarin bevinden en met name de slacht die onder vogels plaatsvindt. Ik gebruik nadrukkelijk dat woord, want een andere omschrijving valt er niet voor te geven.

Wie een beetje nadenkt kan zich voorstellen dat windmolens een gevaar vormen voor vogels. Dat gevaar uit zich op minimaal drie manieren:
(1) Vogels kunnen de wieken of mast raken en daardoor zwaargewond raken of direct doodgaan. Dat gebeurt vooral bij slecht zicht. Door de luchtwervelingen achter de wieken kunnen vogels en met name vleermuizen ook gewond raken of sterven. Vandaar dat in de omgeving van windmolenparken vaak allerlei vogeldelen gevonden kunnen worden. Ik heb zelf vogels zien liggen met de meest vreselijke verwondingen en kan u verzekeren: dat is een intens triest gezicht.
(2) Vogels willen windmolens zoveel mogelijk mijden. Daardoor worden gebieden waar ze staan ongeschikt als voedsel- of broedgebied, waar tevens uitgerust kan worden. Windmolenparken Blaakweg, Suyderlandt en het binnenkort te bouwen park aan de noordrand van ons eiland liggen pal naast broedgebieden van allerlei vogelsoorten. Nota bene in de Milieueffectrapportage Windlocatie Battenoord (2016) staat bijna ons gehele eiland aangegeven als ‘Gebieden waar windturbines ongewenst zijn’! (*)
(3) Windmolenparken vormen een barrière voor met name trekvogels, waardoor deze moeten gaan omvliegen en dus langer onderweg zijn. Indirect kan dit ook effect hebben op de groei van jong broedsel: het kost veel meer tijd om voedsel bij elkaar te vinden en daardoor moeten de jonge vogels langer alleen zijn (met alle gevaren van dien) en langer op voedsel wachten. Het risico bestaat bovendien dat de vogel-ouder helemaal niet meer terugkomt.

Onderzoeker Willem Bouten van de Universiteit van Amsterdam (UvA) kwam afgelopen december naar buiten met bevindingen die hij opdeed tijdens onderzoek bij windpark Eemshaven. (**) Bouten: “In windpark Eemshaven, waar wij dit onderzoek hebben gedaan, staan honderd windturbines. Op basis van ons onderzoek hebben wij geschat dat er in het najaar 1200 zangvogels zijn overleden door de windmolens, en dat er tijdens de voorjaarstrek 500 zangvogels stierven. (...) Ongeveer de helft van alle vogels die in Eemshaven sneuvelt is een zangvogel, dus de totale vogelsterfte door windmolens in het park ligt nog hoger dan 1700.”

Ook Wageningen University& Research (WUR) publiceerde afgelopen 6 juli nieuw onderzoek (***), waaruit op wetenschappelijke basis blijkt dat de gevolgen van extra sterfte op vogelpopulaties onder de huidige normen voor windmolenparken worden onderschat, wat kan leiden tot een significante afname van de vogelpopulaties. In de besluitvormings­procedure rondom windmolenparken wordt daarom bekeken of de risico’s van windturbines op vogelpopulaties aanvaardbaar zijn en het onderzoek onder leiding van Dr. Ronald Buij laat zien dat de populatiegrootte zeer gevoelig kan zijn voor een kleine toename van de sterfte. Met andere woorden: er hoeft maar een klein percentage méér te sterven dan normaal om een groot effect te hebben op de omvang van de vogelpopulatie in de regio, zelfs wanneer de extra sterfte op juridische gronden aanvaardbaar wordt geacht.

Wat nog het meest verbaast is de totale stilte van de kant van de Vogelbescherming inzake de windmolenparken, ook op ons eiland. Alsof bedreiging van de natuurlijke vogelhabitat in onze Natura2000 gebieden hen niets meer kan schelen. Onbegrijpelijk! In de volgende column meer over die beleidsmatige aspecten."

Lucas Hartong.

(*) Commissiemer.nl(pdf)

(**) Folia.nl

(***) Wur.nl