Sommelsdijk - Vandaag een nieuwe column van Lucas Hartong. Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in zijn column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. Lucas: "Ik kom vandaag de dag te weinig dankbare mensen tegen en dat doet verdriet. Je mist zoveel als je niet zo af en toe in dankbaarheid kunt terugkijken; omzien in verwondering...." Lees hieronder heel de column 'Moederdag'.

Moederdag

"Prachtig, zo’n moederdag. Behalve als je geen moeder meer hebt. Die van mij is jaren geleden naar Huis gegaan en ergens besef ik nog bijna dagelijks dat ze meekijkt bij wat ik doe. Niet bepalend of controlerend, maar meer uit pure interesse, zoals ze vroeger altijd deed. Mijn moeder was niet het type dat overal wilde meebepalen wat ik al dan niet deed. Ze leefde met mij mee en als het moest kon ze best wel eens boos zijn, maar nooit lang. Ik wist drommels goed waar de grenzen van het acceptabele lagen en dat was best handig afgebakend.

Regelmatig nog denk ik aan haar of vraag ik me af wat ze voor advies gegeven zou hebben. Of ze het ermee eens kon zijn of niet. En zodra de kinderen een mijlpaal behalen in hun leven en we samen dat heuglijke moment vieren dan wordt zij gemist als een gast die altijd welkom is, maar er helaas niet bij kon zijn. Ann Voskamp schreef ooit eens treffend: “Gedenken is een daad van dankbaarheid, een vorm van dankbaarheid, het hart dat over de schouder van de tijd omkijkt naar de lange weg waarop Zijn –en in dit geval ook: haar- armen gedragen hebben. Dankbaarheid is herinnering aan Gods hart en danken is zich God herinneren”. Ik kom vandaag de dag te weinig dankbare mensen tegen en dat doet verdriet. Je mist zoveel als je niet zo af en toe in dankbaarheid kunt terugkijken; omzien in verwondering.

Nu hebben we zelf kinderen die hard aan de studie zijn en zij hebben gelukkig een moeder. Zo af en toe schiet er dan ook opeens een vraag voorbij op de whatsapp over het één of ander dat best belangrijk is. Van die dingen waarmee je zelf nog niet eerder geconfronteerd bent. Een wasmachine die stuk gaat, een huurcontract tekenen, een recept voor bakken of braden… you name it. En de trots die je samen kunt delen als je voor je eerste universitaire tentamen een voldoende hebt gehaald, je wilt vertellen waar je vriend of vriendin stage gaat lopen of aan de eerste baan begint, je rijbewijs nu echt voor je op tafel ligt. Momenten die opgeslagen worden, deel worden van je persoonlijkheid en die voor altijd met je meegaan, waar je ook bent.

Moederdag is zo veel meer dan een ontbijtje op bed, hoe leuk ook. Het is vooral even stilstaan bij het belang van je moeder. Ik kan me de reclame herinneren waarin een aantal motorclub bendeleden met elkaar op de vuist gingen in een café, maar het doodstil werd en al het vechten abrupt eindigde toen één van hen een kaart van zijn moeder kreeg. Moeders zijn bijna heilig, al is het maar op die ene dag van het jaar. Beleef bewust elk moment dat je kunt hebben met haar. En als je moeder maar heel weinig heeft meegekregen van haar ouders en zelf weinig kan doorgeven aan liefde? Ook dan is het goed om haar in ieder geval jouw aandacht en betrokkenheid te schenken. Wellicht lijkt het éénweg verkeer, maar je weet niet wat het van binnen met haar doet. Liefde vindt doorgaans haar weg dwars door elk psychologisch pantser heen.

En als je moeder er niet meer is dan pak je een oud foto-album, kijkt naar digitale herinneringen en laat je geheugen de vrije loop. Al is het maar op die ene dag dat je even stilstaat bij het belang van dankbare herinnering. Jij bent vandaag wie je bent doordat er iemand voor je was; die je grootbracht en meegaf wat je nodig had om het leven een beetje fatsoenlijk aan te kunnen. Of je nu 8 of 88 bent, laag- of hoogopgeleid, arm of rijk. Moeders zijn universeel en onmisbaar. En dit weekend kijkt mijn hart over de schouder van de tijd om."

Lucas Hartong.