8 november 2019, Sommelsdijk - Een nieuwe actuele column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. Hij is getrouwd, heeft inmiddels twee studerende kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. Lucas: "... weet niet hoe het u vergaat, maar als ik de eilandelijke media volg dan bekruipt mij het gevoel dat er twee verschillende eilanden bestaan: een bestuurlijk eiland en een burgereiland..." Lees hieronder verder: Twee eilanden.

Twee eilanden

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar als ik de eilandelijke media volg dan bekruipt mij het gevoel dat er twee verschillende eilanden bestaan: een bestuurlijk eiland en een burgereiland. Aan de ene kant lees je wat politiek en bestuur weer allemaal voor prachtige plannen hebben gemaakt, maar dan sla je de bladzijdes om en lees je alle ingezonden brieven van de burgers en zie je een heel ander eiland. Er gaapt een kloof tussen burger en bestuur en die wordt mijns inziens bepaald niet kleiner.

Neem het hoogdravende gebabbel over ‘het groene eiland’ met zijn ‘klimaatneutrale doelen’ en ge-wel-di-ge waterstofplannen. Je zou denken dat de hemel op aarde bestaat en dat die Goeree-Overflakkee heet. In bepaalde opzichten is dat zeker zo, maar niet in de trant van de gemeente. De keerzijde van al die hoogdravendheid –noem het gedram- is namelijk dat er bijvoorbeeld straks nog eens 19 (negentien!) enorme windmolens bijkomen aan de noordrand van ons eiland. We hadden zeker nog niet genoeg horizonvervuiling. Vroeger kon je genieten van de masten van de bootjes op het water; straks kunnen we ‘genieten’ van de subsidiemolens aan onze ‘rust en ruimte’ kusten.

Maar het kan nog bonter. Onlangs was in de wandelgangen te horen dat de gemeente de havenkom van Middelharnis wilde gaan ‘vernieuwen’. Op 23 september j.l. zou de wethouder de ondernemers van Middelharnis tevens uitgebreid informeren over het voorgenomen Verkeerscirculatieplan. Eén en ander heeft uiteraard met elkaar te maken. De bijeenkomst werd, vlak voor zij gehouden werd, plotseling afgeblazen door de wethouder. U raadt het al: de ondernemers waren bepaald ‘not amused’. Nu stellen die ‘informatie-avonden’ al niet zoveel voor, want ze worden louter gehouden om de democratische schijn in stand te houden. Zelfs die schijn werd dus niet opgehouden. De wethouder schreef dat hij ‘zorgvuldig de participatie wilde organiseren’. Hij benadrukte daarbij dat ‘nog niks is besloten omtrent het verkeerscirculatieplan en juist de participatie daarbij noodzakelijk is’. Ah: participatie zonder participanten, zeg maar.

Dan het bericht van deze week dat bewoners in de Dabbestraat te Oude-Tonge hebben geprotesteerd tegen de aanleg van een appartementencomplex aan de Oostdijk. Volgens hen een ‘deal’ van de gemeente met de projectontwikkelaar. Bovendien zou die de potentiële kopers voorliegen dat er al een vergunning is verleend, terwijl de procedure om die te verkrijgen nog loopt. De gemeente bevestigt dat de definitieve omgevingsvergunning inderdaad nog niet is verleend, maar ontkent dat er ‘afspraken met de ontwikkelaar zijn gemaakt over deze locatie’ (italics mijnerzijds). Weet u wat mij opvalt bij al deze kwesties? De bewoners van de Dabbestraat geven het bijna letterlijk aan: “De gemeente heeft tot nu toe nog niet naar onze bezwaren geluisterd”.

Ziedaar de kloof, de twee eilanden: gemeentelijke 'informatie' richting de burger in plaats van een luisterend oor; participatie zonder participanten; plannen maken en doordrukken zonder overleg. Het is al sinds jaar en dag hetzelfde en er lijkt helaas maar geen verandering ten goede in te komen. Dat is risicovol. Steeds meer mensen keren zich af van ‘de politiek’. Het vertrouwen in de overheid en –erger- democratie is dichtbij het nulpunt, zo niet eronder. Ooit zijn er bruggen gebouwd naar dit eiland. Het lijkt me de hoogste tijd dat de overheid dat ook gaat doen naar haar burgers, in wier dienst zij uiteindelijk staat. Zelfs op Goeree-Overflakkee.

Lucas Hartong.