Sommelsdijk - Een nieuwe actuele column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. Hij is getrouwd, heeft inmiddels twee studerende kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. Lees hieronder: Andere wereld.

Andere wereld

"Langzaam bewoog de hoed zich door de menigte. Duidelijk kon hij hem volgen, want de hoed was van een soort riet gemaakt en had een prachtig gekleurd lint rondom. Het lint danste mee op het ritme van de licht beschoeide voeten onder de dame. Een prachtige bloemenjurk hing om haar heen. Ook al van die mooie kleuren; geel, paars, wit, lichtblauw. Nee, je kon haar niet missen en ook eigenlijk absoluut niet uit het oog verliezen.

Ze was onmiskenbaar afkomstig uit een andere regio. Van een andere planeet zelfs wellicht. De dames hier, op de wekelijkse markt, liepen in hun dagelijkse kloffie te zoeken naar de juiste groenten, fruit en worst om te eten. Zoals elke week opnieuw. Hele kippen, eenden en zelfs varkens kon je van de markt halen, om thuis in de pan of aan het spit te braden. Zo ging dat al eeuwen en waarom zou je het opeens anders gaan doen? Maar de dame in de mooie jurk en met het prachtige lint kwam dus duidelijk niet van hier en had daarom zijn aandacht getrokken.

Hoe was hijzelf hier terecht gekomen? Na een fietstocht, die een hele dag had geduurd, was hij hier geheel toevallig aanbeland. Zoveel bootjes gezien langs de rivier, die hij in de hete zon had gevolgd. Al puffend en steunend de vele heuvels beklommen en in volle vaart weer af gereden. Het was een lange dag geweest, met bijna niemand op straat. Hij alleen, met de bootjes, de rivier, de fiets en de vele kilometers. En natuurlijk de zwanen, die hij zo af en toe majestueus op het water van de rivier zag dommelen. Alsof de hitte hen niet raakte en dus niets interesseerde, in tegenstelling tot hemzelf.

En nu, aangekomen op deze wekelijkse markt, leefde hij tussen droom en werkelijkheid. De werkelijkheid van de hitte en vermoeidheid en de droom van de vrouw die hij al een tijdje voorzichtig volgde. Wie was zij? Waar kwam zij vandaan? Waarom bewoog zij zich hier zo gracieus te midden van het plattelandsvolk, dat even ontsnapt was uit de dagelijkse beslommeringen? Vragen, vragen. Hij zette zijn fiets weg tegen een muurtje, hoopte dat hij die weer op dezelfde plek terug zou vinden en versnelde zijn pas om de mooie hoed niet uit het oog te verliezen.

Koortsachtig bedacht hij hoe hij haar zou kunnen aanspreken, om een eerste ontmoeting te forceren. Iets te drinken aanbieden? IJs? Per ongeluk licht tegen haar aanbotsen en excuses aanbieden? Een compliment geven over de hoed of jurk? Het was gewoon te warm om op het juiste idee te komen en dus bleef hij haar volgen tot ze uit de drukte wegliep, in een rustiger straatje kwam en een chocolaterie binnenging. En terwijl hij al afwachtend aan het drentelen was voor de deur kwam ze plotseling naar buiten met de heerlijkste bonbons in haar handen. Precies op het moment dat ze verschrikt een bonbon wilde aanbieden, hoorde hij op die lome, warme dag als vanuit een andere wereld haar stem tot zich komen: “Schat, wakker worden! Anders verbrand je teveel!”

Opeens wist hij wie de mooie dame was in zijn droom en terwijl de prachtige hoed en jurk even snel vervaagden als ze gekomen waren stond hij traag op uit zijn tuinstoel. Hij mompelde iets van ‘vakantie is een andere wereld voor dromers’ en besefte tegelijkertijd dat hij na al die jaren nog steeds verliefd was op dezelfde oogstrelende dame."

Lucas Hartong