Sommelsdijk - Een nieuwe column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De meeste inwoners van Goeree-Overflakkee (her)kennen hem. Lucas is getrouwd, heeft inmiddels twee studerende kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. Deze keer: "....Dit maakt mij in ieder geval sprakeloos, zo tijdens deze vakantie....", aldus Hartong. Lees hieronder 'Hunkering'.

Hunkering

Bisschop Richard Harries van Oxford schreef ooit: “The fact is that God is beautiful and the Church is hiding this” (feit is dat God mooi is, maar de Kerk verbergt dit). Ik kan het na een jarenlange pelgrimage als christen door deze wereld helaas alleen maar beamen. God is ongelofelijk veelzijdig en veel groter en mooier dan wij ooit kunnen beseffen en al ons menselijk spreken in de Kerk doet daar regelmatig afbreuk aan. Zelf mag ik ook voorgaan in kerkdiensten en dat doe ik met zeer veel schroom. Het is een ongelofelijk moeilijke taak om de Kerk te laten zien wie Hij is. Ik hoop iets van mijn verwondering over de ontzagwekkende God over te brengen middels gebrekkige woorden.

Het leven kan zeer mooi zijn, maar ook bikkelhard. Er komen situaties voor die bijna niet in woorden zijn uit te drukken en die wij zo weinig kunnen begrijpen. Situaties dichtbij, maar ook situaties verder weg. Gebeurtenissen die ons op de harde werkelijkheid terugwerpen. Tenminste: de zichtbare werkelijkheid. Er is namelijk ook een andere werkelijkheid, die net achter die zichtbare ligt. De oude Ieren kenden plaatsen waar die onzichtbare werkelijkheid de zichtbare leek te raken - thin places; ‘dunne plaatsen’, waar het Eeuwige tastbaar leek. Je zou veel meer van die plekken wensen, bijvoorbeeld in iedere kerk die je tegenkomt. Soms hoor je mensen over een kerk die indruk op hen maakte. Waar ze even tot stilte kwamen, een kaarsje aanstaken. Reflectie, inkeer. Intrigerend.

De krachtige instrumenten, van stem, muziek, liefde en uiteindelijk: geloof, kunnen ons helpen om de eeuwige verwondering en schoonheid omtrent God te ontdekken. Doorgaans wordt die hunkering naar de grootsheid van God node gemist. De sprankeling, het reikhalzend uitzien naar, het zoeken naar de rust die alleen gevonden kan worden in God (aldus kerkvader Augustinus) wordt nogal eens vervangen door traditie, sleur en ‘zo doen we het altijd’. De slinger is hier en daar helaas ook doorgeslagen naar een andere kant, waarbij ‘praisebands’ net zulke platgetreden paden belopen als meer orthodox ingestelde kerken.

In ons Westen kwamen de theologische visies en denkpatronen dan wel tot grote bloei, het kunstzinnige bleef verweesd achter. Augustinus schrijft in zijn Confessie: “Pas laat kreeg ik u lief, schoonheid zo oud en zo nieuw”. Schoonheid heeft alles te maken met waarheid en volmaaktheid. Cliché grijpt naar dit alles, neemt het in haar klauwen en verlaagt het tot een oppervlakkig niveau. Schoonheid fluistert het mysterie en diepgang; zij zoekt het bijzondere temidden van alledaagse gebeurtenissen en ziet wat voor anderen rondom verborgen blijft. Verwondering is belangrijk voor het christendom, want als het ontbreekt leidt het tot ernstige gevolgen. Als schoonheid en christelijk geloof elkaar vinden ontstaat echter iets onvergetelijks.

Schoonheid weerspiegelt Gods karakter in deze aardse, aan plaats en tijd gebonden realiteit. In feite raken we, op het moment dat we geroerd worden door schoonheid en verwondering, even de eeuwigheid aan. We krijgen een kortstondige blik in de wereld die achter de onze ligt; een andere dimensie, waar heelheid, harmonie en grootsheid heersen. Uiteindelijk zijn wij rusteloos op zoek naar de bron van alle schoonheid. Nu zien wij nog door een spiegel in raadselen, maar straks zullen wij zien van aangezicht tot aangezicht. Dat maakt mij in ieder geval sprakeloos, zo tijdens deze vakantie.

Lucas Hartong