Sommelsdijk - Een nieuwe actuele column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. "...In mijn vorige column schreef ik over een asociaal stel bij ons in de buurt, dat lak heeft aan alles. Daarop heb ik behoorlijk wat reacties gehad en ze hadden allemaal één ding gemeen: herkenbaar!...." Lees hieronder verder: Boeven!

Boeven

In mijn vorige column schreef ik over een asociaal stel bij ons in de buurt, dat lak heeft aan alles. Daarop heb ik behoorlijk wat reacties gehad en ze hadden allemaal één ding gemeen: “herkenbaar!” Dat is op zich fijn voor een columnist, maar tegelijkertijd ook best triest. Het betekent namelijk dat er nogal wat asocialen rondlopen, die door bijna niets en niemand ingeperkt worden. Verontrustend, om het voorzichtig te stellen! Om het nog wat erger te maken heb ik een aanvullend verhaal. Opnieuw: geen namen.

Een aantal maanden geleden alweer ging er een auto bij ons in de wijk in vlammen op. Middenin de nacht kwam de brandweer in allerijl blussen. De auto van mijn vrouw stond er vlakbij, maar gelukkig geen schade. Gelukkig. Wie denkt dat de politie volop aan de slag ging om te achterhalen wie er wat en vooral waarom gedaan had, komt bedrogen uit. Geen buurtonderzoek, zelfs geen belletje naar de omwonenden. Helemaal niets. Diepe stilte, ook in de media. Je zou bovendien denken: zo’n bizarre brand moet een onderzoekend journalist toch aan het schrijven krijgen, maar nee.

Daar bleef het niet bij. Een paar weken geleden wilde mijn vrouw naar haar werk, stapte in de auto en zag dat de tank bijna leeg was. Dat was zeer opmerkelijk, want de avond daarvoor had ze nog getankt. Alle benzine was foetsie. Aangifte gedaan bij de politie. Al is het maar voor de statistieken, nietwaar. De hoop op het pakken van de dader hadden we eigenlijk al laten varen. Dat bleek een paar dagen later terecht, want er kwam bericht van de politie dat ze ‘wegens gebrek aan capaciteit’ geen verder onderzoek gingen doen. Lees: jammer mevrouwtje, maar uw zaakje is niet de moeite. Misdaad loont kennelijk?

Afijn, nieuwe dop gekocht voor de benzinetank. Deze keer nadrukkelijk afsluitbaar. Niet teveel benzine getankt. Lastig, want je wilt wel op je werk komen en weer terug. U raadt het al: een paar dagen later was de benzinedop opengebroken en verdwenen. En weer zat er nog maar weinig benzine in de tank. Voor de tweede keer aangifte gedaan. Binnen twee weken! Deze keer stuurden we ook een ‘webreactie’ naar de wijkagent (U zegt bellen? Haha!). Ondertussen was onze tweede aangifte verstuurd naar een landelijk bureau. Dat schiet op… Een paar dagen later kregen we echter tevens bericht van de wijkagent. Ja, het was een probleem aan het worden in onze wijk. Er waren meerdere aangiftes en ja, er werd extra gepatrouilleerd. Met die ene auto die er ’s nachts rondrijdt, dacht ik er direct bij. En terwijl de wijkagent de moeite nam om in ieder geval te reageren (daar mag je tegenwoordig al blij mee zijn!), gaf diezelfde politie aan dat er verder niets werd gedaan met de aangifte. Snapt u het nog?

Ondertussen klaagt een adviseur bij de landelijke politie dat agenten vreselijk zouden discrimineren en aan islamofobie lijden. Alsof het uitmaakt wat voor kleur, achtergrond of etniciteit de dader heeft. Het gaat om de misdaad. Naast dat ik niets geloof van die vermeende discriminatie door de politie heb ik wel een suggestie waardoor zij het vertrouwen in gerechtigheid kan herstellen: doe fatsoenlijk het werk, waarvoor de belastingbetaler je betaalt en neem aangiftes serieus. Geef burgers niet de indruk dat misdaad loont. Kortom: vang boeven!

Lucas Hartong.