10 mei 2019, Sommelsdijk - Een nieuwe column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De meeste inwoners van ons eiland kennen of herkennen hem. Lucas is getrouwd, heeft inmiddels twee studerende kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column op iGOnl. Lees hieronder 'Zie wat je niet ziet'.

Zie wat je niet ziet

"Zo. Terug van een weekje vakantie in Frankrijk. Fijne week gehad, dank u. Zo af en toe met de vrouw erop uit om te genieten van de natuur en mooie dingen daar. En niet te vergeten inkopen doen bij de supermarkt, waarna de typische streekproducten worden geprobeerd. Daarna op de fiets langs paden, lanen en rivieren om de omgeving te verkennen. Her en der wegschietend wild in de bossen en laagscherende roofvogels in de lucht. Tegen de avond het geschreeuw van de uil, die in een nabijgelegen kerktoren huist en het geflapper van vleermuizen die in de laatste restjes schemering van de dag op zoek zijn naar vliegjes. Afijn, u krijgt een beeld.

Tijdens zo’n vakantie geef ik mijn ogen en oren goed de kost. Je bent columnist, nietwaar. Nu valt het niet mee om in Frankrijk te weten te komen wat er speelt onder de mensen. Doorgaans zitten ze binnen of zijn aan het werk. In de tussentijd komen ze niet zoveel buiten, behalve als er gewerkt moet worden in bos of tuin. Dan grommen de kettingzagen. Net als in ons land worden er overigens opvallend veel bomen gekapt. Voor de biomassa bijstook in de centrales. Dat wordt niet gerekend bij de totale CO2 uitstoot en daarmee goochelen de energiebedrijven dus. Bomen en bossen zijn echter essentieel voor de zuurstofproductie op aarde. De bio-industrie sloopt op die manier gaandeweg de bio (= het leven).

Waar wel Fransen te vinden zijn is op de vele rommelmarkten. Gezellig om af te struinen, op zoek naar onverwachte dingetjes. Je vind er de ergste, maar ook de mooiste rommel voor een klein prijsje. Zo vond ik er ooit de originele handleidingen voor vliegtuigmotoren uit de jaren ’30. Die heb ik naar een museum in Engeland gestuurd, waar ze complete Spitfires en Tiger Moths uit elkaar halen en weer in elkaar proberen te zetten. Met een handleiding lukt dat uiteraard wat beter dan zonder. En ik heb een prachtige oude landbouw weegschaal op de kop getikt. Eentje met van die gewichten aan het kopeinde. Je kunt er gerust met z’n tweeën op gaan staan; dan kun je je gewicht middelen. Dat pakt opvallend genoeg altijd positief uit voor mij.

Na een week kijken en luisteren was me nog niet bewust iets opgevallen, tot ik eindelijk bij terugkomst in Nederland besefte: aha, nu snap ik het! In het rurale Frankrijk had ik geen enkele moskee of hoofddoek gezien. En nu we het erover hebben: ook geen enkele giga-windmolen. Frankrijk draait grotendeels op kernenergie en daarom valt de energierekening daar flink lager uit dan in eigen land. Er was geen geluidsoverlast (ja, de tractoren tuften rond, OK) en niemand had last van een kort lontje. De EU was ver weg en de gastvrije buren dichtbij. De prijzen aan de pomp en in de supermarkt lagen aanmerkelijk lager dan hier en zo kwam ik tot de conclusie dat je niet altijd direct kunt zien of horen wat de positieve verschillen zijn. Zie wat je niet ziet!

Eén ding verschilde echter niet. De borden voor de Europese verkiezingen waren in Frankrijk net zo maagdelijk leeg als hier op het eiland, afgezien van de oproep om ‘Jezus te kiezen’. Ik vermoed trouwens dat Hij bij verkiezing het Europees Parlement niet was ingegaan. Hij zou de politici daar met een zweep de tempel der democratie hebben uitgejaagd, maar dat terzijde. Duidelijk is in ieder geval wel dat de verkiezingen bepaald nog niet leven bij het grote publiek. Ik neem het ze niet kwalijk. Sterker nog: ik begrijp het, in het licht van de meest recente EP-schandalen, heel goed."

Lucas Hartong