25 juni 2018, Regio - In de lente en zomer worden in het werkgebied, van de agenten uit team Haringvliet dat onder andere werkzaam is op Goeree-Overflakkee, veel evenementen georganiseerd. Van muziekavonden tot wielerrondes en van huttenbouwfeesten tot vestingdagen. Bij deze evenementen wordt ook vaak alcohol gedronken. Niks mis mee als het met mate wordt gedaan en er niet wordt deel genomen aan het verkeer. Lees hieronder een verslag van één van de ervaringen van politie met het onderwerp "alcohol".

“Wilt u gaan naar de XXXX-straat. Daar zou in het achterpad een gewonde man zitten. We horen graag van u of de ambulance nodig is.” We rijden in de buurt en zijn snel ter plaatse. Een meisje spreekt ons aan en zegt dat ze een man zwalkend over straat zag lopen en dat hij helemaal onder het bloed zat. “Hij zit daar ergens”, zegt het meisje terwijl ze naar een brandgang tussen de huizen wijst. Als ik over één van de schuttingen kijk, zie ik hem zitten. De man heeft een verschrikkelijke bult boven zijn oog. Uit een diepe snee gutst het bloed over zijn gezicht. Daarnaast heeft hij schaafwonden aan zijn armen en benen. Door het half opgedroogde bloed wat in zijn ogen is gelopen kan hij amper wat zien. “Wat doen jullie hier? Ga weg. Ik zit even lekker in de tuin!” De man zit inderdaad wel in zijn tuin, maar lekker ziet het er niet uit. “Ik heb even een pilsje gehad bij het feest in het dorp. Ik had er één of twee teveel op en ben toen maar naar huis gelopen. Ja, en dan struikel je wel eens.”

Na enig aandringen, mogen we toch even de tuin in om met hem te praten. “Ik ga zo even lekker douchen en dan is alles weer schoon. Niks aan de hand. Is het nou goed? En nou opdonderen!” Maar de man is zo gehavend dat we toch de ambulance laten komen. “Ik heb een stoepje of twee gemist en toen heb ik een soort koprol gemaakt. Haha.” Het ziet er eerder uit alsof hij een radslag zonder handen gemaakt heeft, maar dat zeg ik hem maar niet. Als de ambulance ter plaatse is, wordt de man weer opstandig. “Joh man, ik maakt het zo schoon, doe er een pleister op en dan ga ik slapen. Morgen is alles weer prima!” De ambulance broeders krijgen hem gelukkig toch zover dat hij de ambulance in stapt, maar als hij hoort dat hij naar het ziekenhuis moet voor hechtingen en een scan gaat hij weer uit zijn dak. “Ik ga helemaal niet mee! Laat me gaan! Jullie kunnen me echt niet hier in deze wagen houden!” De ambulancebroeders gaan echter onverstoorbaar verder met het verbinden van de verwondingen en het aansluiten van plakkers terwijl de man blijft schelden. Mijn maat en ik staan buiten te wachten op nieuws van de medewerkers van de ambulance. Zolang het bij schelden blijft, hoeven wij niet in te grijpen.

Na een paar minuten komt er een brommertje aanrijden. Op de brommer zit een vrouw met een boos gezicht. Ze zet de brommer naast de ambulance en vraagt of haar man toevallig in de ambulance zit. Dit blijkt inderdaad zo te zijn. Ze hoort hem roepen dat hij niet mee wil, dat het onzin is en dat iedereen moet oprotten. Ze vraagt aan de ambulancebroeder of ze even met haar man mag praten. Het mag. “Ben je helemaal van God los?! Heel de straat staat buiten! Ik schaam me kapot! En jij gaat gewoon mee en je gaat je grote mond houden! Deze mannen hebben er voor geleerd en als zij zeggen dat je mee moet dan ga je gewoon mee! Heb je dat begrepen?!” Iedereen is stil. Ook de man. Uiteindelijk zegt de man: “Ja, schat.” De vrouw stapt uit de ambulance en vraagt één van de broeders of ze straks mee mag naar het ziekenhuis. De man zegt zachtjes dat dat niet hoeft. “Volgens mij sta ik even met iemand van de ambulance te praten en moet jij maar even stil zijn!” roept zijn vrouw. Ze mag van de broeder mee en loopt vervolgens nog even naar haar woning om het verzekeringspasje van haar man te halen. We bedanken de broeders voor hun hulp en wensen de man beterschap en sterkte. Hij zegt: “Tja, jullie kon ik wel aan, maar mijn vrouw maakt me met de grond gelijk. Dat wordt een weekje op de bank slapen.” zegt hij grinnikend.
Het is ook overal hetzelfde; De man denkt thuis de baas te zijn, maar de vrouw heeft de broek aan.

Bron Politie Haringvliet