27 april 2018, Sommelsdijk - Ook op deze Koningsdag ligt er een nieuwe column van Lucas Hartong voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. Lees hieronder 'De waarheid'.

De waarheid

Het regende deze week opeens roze blaadjes in de straat waar ik woon. Ze kwamen loom naar beneden gedwarreld vanuit een Japanse Kers. Een prachtig gezicht en het bracht me in gedachten direct terug naar Washington. Nu zal dat voor u niet zo’n vanzelfsprekende gedachtesprong zijn als voor mij dus ik zal wat toelichting geven. In 1912 ontving de stad Washington een groot aantal bomen van het land Japan, als teken van een nieuw begin, lente, een groots boeket aan leven en kleur. Eind maart/begin april staan de bomen in bloei en dat trekt zeer veel bekijks. Het is een prachtig gezicht.

Ik was in datzelfde Washington om een bezoek te brengen aan een conferentie inzake schaliegas, maar ook om meerdere leden van het Congres te bezoeken inzake de Demmink kwestie, die toen zeer actueel was. Rondom deze voormalige topambtenaar van Justitie hingen al jarenlang geruchten van pedofilie en dat was ook doorgedrongen tot het Europees Parlement. Een Amerikaans congreslid had een brief geschreven aan de voorzitter van de Amerika Delegatie over de kwestie en aangedrongen op serieus onderzoek. De voorzitter van de Amerika Delegatie, christendemocraat Christian Ehler, weigerde dat botweg. Hij ging niet in op de hele kwestie. Omdat ik lid was van de Delegatie en het een aangelegenheid betrof met een Nederlands topman bij Justitie heb ik de zaak direct opgepakt en een ontmoeting aangevraagd met het Amerikaans Congreslid. Die ontmoeting kwam er. In Washington.

Het was een gedenkwaardige ontmoeting, in meerdere opzichten. Samen waren we het erover eens dat er een serieus, onafhankelijk onderzoek naar de handel en wandel van Demmink moest komen, inclusief de rol van de Nederlandse ambassade in de VS hierin. Er diende duidelijkheid te komen en bovendien moest de waarheid in deze zaak op tafel. Hoe je ook denkt over de kwestie Demmink: de waarheid is na al die jaren nog steeds niet volledig boven tafel. Er blijven net teveel vragen hangen en steeds weer opnieuw duiken losse eindjes op. AD journalist Koen Voskuil kan erover meepraten. Die vragen betreffen ook de onafhankelijkheid van onze rechtspraak en raken dus het fundament van onze rechtsstaat.

Voor alle duidelijkheid: ik spreek geen schuld of onschuld uit. Destijds heb ik niet meer gedaan dan publiekelijk oproepen tot serieus, onpartijdig onderzoek en de rechter laten uitzoeken wat er precies is gebeurd en of dit al dan niet strafbaar is. Dat zag en zie ik ook als taak van een politicus: controleren wat er in de samenleving gebeurt en sturing geven aan de zoektocht naar de waarheid. Leugens worden er namelijk al meer dan genoeg gebruikt. Helaas. Evenmin ben ik een ‘aluhoedje’; iemand die steeds weer complotten ziet achter iedere scheef groeiende boom. Besturen doe je op basis van feiten, niet op basis van vermoedens. Toch valt niet te ontkennen dat je in de zoektocht naar waarheid soms stuit op verbijsterende zaken.

Ik heb destijds tevens mijn verhaal gedaan aan studenten van de George Town Law School. Jonge mensen die hun leven willen wijden aan de waarheid. Om die boven alles te stellen en recht te willen doen. Lovenswaardig. Zeker in een week waarin je leest dat het kabinet Rutte opnieuw belangrijke informatie heeft achtergehouden voor de Tweede Kamer (buitenlandse financiering moskeeën) en de voorzitter van de Europese Centrale Bank, Mario Draghi, rustig lid mag blijven van een ‘schimmige’ club genaamd de G30. Een groep die geregeld bij elkaar komt met leden uit de bankenwereld, academici en lobby’isten. Wie in het bestuur zitten is geheim, aldus het Corporate Europe Observatory, een groep die voor veel meer transparantie in Brussel strijdt. Net als overigens het CDA Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt, die bijna geheel eigenhandig corruptie in de Raad van Europa aan het licht bracht. Hulde voor deze politicus die gewoon zijn werk doet.

En ondertussen vallen de roze blaadjes op de grond, na een tijdje te zijn meegedragen op de wind. Ze kondigen de zomer aan. We hebben veel meer Japanse kersenbomen nodig in de politiek. En politici die met hart en ziel blijven strijden voor openheid, eerlijkheid, waarheid. Noblesse oblige.

Lucas Hartong