16 februari 2018, Sommelsdijk - Een nieuwe column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een actuele, inspirerende column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De meeste inwoners van Goeree-Overflakkee (her)kennen hem. Lucas is getrouwd, heeft inmiddels twee studerende kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. Lees hieronder 'Een weekje leven'.

Een weekje leven

“We make a living by what we get, but we make a life by what we give.” - Sir Winston Churchill

Zo. Wat een week, lieve mensen. Om te beginnen een minister van Buitenlandse Zaken die aftreedt. De reden? Hij bleek uiteindelijk niet in contact te zijn geweest met Putin, wat hij wel beweerde. Afgezien van het feit dat zo iemand echt door een arts behandeld moet worden vanwege een bizar fantasme, valt dit nieuws niet uit te leggen in de VS. Ik bedoel maar: daar doen ze hun stinkende best om juist aan te tonen dat ze nooit met de Russen hebben gesproken, laat staan dat de intentie daartoe bestond!

Ik begrijp die oud Shell-man, Van der Veer, ook heel goed. Eerst wordt je persoonlijke –werkelijk gebeurde!- verhaal gejat door een VVD-minister en dan verwoordt die dat verhaal ook nog eens krakkemikkig, alsof Rusland een ernstige bedreiging voor ons is. Dat vraag ik me serieus hardop af. Een blatant liegende minister lijkt me van een hogere dreigingsorde dan Putin. Dan hebben we het namelijk over integriteit van handelen. Da’s andere koek. Groot gebrek aan in de hedendaagse politiek! En neem daarbij onze premier, die al geruime tijd wist dat Zijlstra loog, maar zijn mond hield. Ronduit verbijsterend dat mensen nog stemmen op zo’n liegende en bedriegende partij. Ik snap het werkelijk niet.

En dan die Partij van de dood, D66. Die staat te springen van vreugde bij het aannemen van de donorwet in de Eerste Kamer. Mind you: opnieuw met een minimale meerderheid aan stemmen. Onder de nieuwe wet is ons lichaam eigendom van de staat. Een voorraadje onderdelen. Tenzij u dat niet wilt, maar dan moet u diep in de digitale krochten duiken om dat ‘nee’ mogelijk te maken. Eerst wilde D66 dat oudere mensen ‘met een voltooid-leven-gevoel’ een pil konden nemen en hop, weg. Nu opent deze nieuwe wet een grove handel in menselijke organen, waarvoor veel betaald wordt. Het is namelijk een commerciële kwestie van Europa-brede vraag en aanbod. Ik sprak iemand die weet hoe het er medisch aan toe gaat bij een orgaan-donatie. Ik zal u de details besparen.

En toen had ik deze week ook nog een heel geslaagd etentje met oud-collega’s uit het Europees Parlement. Leuk. Tenminste, voor zover we een terugblik wierpen. De huidige gang van zaken in het EP is namelijk nog geen steek veranderd sinds ik er was. Sterker nog: het is alleen maar erger geworden! De achterkamertjes, fraude en het gekonkel bloeien als nooit tevoren. Het grote bijeenharken van zoveel mogelijk geld in zo kort mogelijke tijd gaat ook gewoon door. ‘Wat niet weet dat niet deert’, zo is het adagium en omdat de burger –letterlijk- op grote afstand van Brussel zit is het lekker graaien op kosten van de belastingbetaler.

En zo gaan de dagen voorbij. Ik ben en blijf boos over zoveel politiek onrecht en misbruik van vertrouwen van de burger. Het is heel ernstig en ik lig er regelmatig wakker van. Tegelijkertijd maak ik gelukkig ook hele mooie dingen mee. Deze wereld is vol slechte en goede dingen. Evenzo zijn er ook slechte en goede mensen. Die laatsten zoek ik steeds meer bewust op. En ik verwerk indrukken, luister, observeer, schrijf op en leef. Vandaag. Omdat ik ondanks alle ellende toch nog steeds erg veel hou van het leven en de goede mensen daarin. Ik koester het."

Lucas Hartong