19 januari 2018, Sommelsdijk - Een nieuwe, stormachtige column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. Lees hieronder 'Storm'.

Storm

"Ga je een nieuwe vloer in je huisje leggen, breekt er ook nog een storm los. Een hele heftige woei. De nacht van woensdag op donderdag werd ik opeens wakker, omdat ik meende een vreemd geluid te horen. Het was duidelijk een geluid dat niet bij het huis hoorde, maar omdat het een redelijk regelmatig geluid was besloot ik er pas rond zes uur ’s morgens uit te gaan en een blik buiten de deur te werpen. Het bleek een rammel te zijn die veroorzaakt werd door de schotelantenne op de gevel. De harde wind liet de mast heen en weer zwiepen. Dat heb ik niet eerder meegemaakt. Ik heb nu dus een soort van amateur weerstation: als de schotel heen en weer zwiept staat er heftige tot zeer heftige storm. Handig!

Deze week woedde er ook elders een zware storm en wel in de Brusselse politiek. Het Europees Parlement moest stemmen over het al dan niet definitief toestaan van vissen met de zogenaamde pulskor. Dat is een prachtige uitvinding van Nederlandse vissers, die een tijdlang hebben zitten denken hoe de kosten in de visserij omlaag konden en tegelijkertijd de natuur zoveel mogelijk gespaard zou blijven. Win-win, zeg maar. Dat lukte wonderwel. Schraapten de oude visnetten vroeger over de bodem van de zee, met deze nieuwe techniek hangen ze er net boven. Door het afgeven van lichte stroomstootjes schrikken vissen op van de bodem en springen pardoes in het net dat over hen heen trekt. De vissers besparen met de pulskor zo’n 50% op de brandstofkosten. Als dat geen winst aan alle kanten is!

Afijn, de Europese Commissie (zeg maar: EU bestuurders) gaven een aantal Nederlandse vissers toestemming om de nieuwe techniek uit te proberen. Tegelijkertijd vroegen zij onderzoekers om mee te kijken en te rapporteren of deze techniek al dan niet ‘door de beugel kon’. En geloof het of niet: de Commissie was best tevreden. Vervolgens moest het Europees Parlement besluiten wat zij ervan vond. Daar liepen de inventieve Nederlanders aan tegen het sinds jaar en dag beproefde adagium van de EU: ‘ieder voor zich, niks voor de ander’. De zuidelijke lidstaten en met name Frankrijk zeiden ‘non’ en begonnen samen met een aantal stijve milieufanaten een nationalistische lobby om de succesvolle Nederlandse pulskorvisserij de nek om te draaien. Waarom? Omdat oude Franse roestbakken toch wel EU subsidie krijgen en de Fransen geen zin hebben in vernieuwing of efficiëntere technieken. Voila.

De verstokte milieufanaten voerden een campagne op basis van emotie. Feiten waren niet relevant. Nederland kreeg geen poot aan de grond. Deze week haalde het Europees Parlement dan ook een dikke streep door de pulskorvisserij. De huidige vergunningen lopen nog even door, maar dan is het op wat het EP betreft. Frankrijk is groot, Nederland is klein en dat betekent in Brussel: adieu pulskor. Er stak een storm van terechte verontwaardiging op, want dit besluit betekent dat heel veel investeringen verloren gaan en visserijgezinnen weer helemaal opnieuw moeten beginnen, na net een prachtig efficiënte uitvinding toegepast te hebben. Ook de onderzoekers zijn boos: zij hebben eigenlijk voor niets zitten werken. Zelfs een flink aantal natuurclubs zijn not amused. De pulskor was namelijk goed voor zee en milieu. Wat wil je nog meer? Maar zoals gezegd: er is een erg vuile campagne vanuit Frankrijk gevoerd, die niets met de wetenschappelijke feiten van doen heeft.

Ik hoop dat de storm die nu richting Brussel is opgestoken voorlopig niet meer gaat liggen. De vissers hebben alle recht op boosheid en volledige steun van onze regering, ook financieel. En de stormen in ons land mogen verder wel een tikje minder heftig, moet ik zeggen."

Lucas Hartong.