5 januari 2018, Sommelsdijk - Een nieuwe column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. Lees hieronder 'Dappere onbekende vrouw'.

Dappere onbekende vrouw

Ik ben er stil van. De foto die u bij deze column ziet heeft mij ook zeer bemoedigd. Ik kwam ‘m tegen op de twitterpagina van Masih Alinejad, journaliste bij Voice Of America (VOA) en inspirator achter de Iraanse #WhiteWednesdays beweging. Vrouwen in Iran, die normaal op straat verplicht een hoofddoek moeten dragen, verruilen die op woensdag voor een wit exemplaar en laten daarmee de zedigheidspolitie zien dat ze ertegen protesteren. Dat op zich is al een heel dapper statement van die vrouwen, want het kan je jaren in de gevangenis kosten en neem van mij aan: die is niet zoals de Nederlandse nor.

Die foto dus. Er staat een vrij jonge vrouw op. Ze is met haar witte hoofddoek op naar de bewuste plek toegelopen, heeft de hoofddoek afgedaan, aan een stok gehangen, is op een soort schakelkast geklommen en gaan zwaaien met haar witte doek. Vlakbij haar zie je een man verschrikt denken: ‘Wat doet zíj nou?’ Hij kent de mogelijke ernstige gevolgen. De foto is genomen op het Enghelab Plein in de hoofdstad Teheran, vlakbij de beroemde –of beruchte- Universiteit, van waaruit radicaal-islamitische studenten in 1979 vertrokken om 444 dagen en nachten lang staf en medewerkers in de Amerikaanse ambassade te gijzelen. Vandaag is deze universiteit een bolwerk van verzet tegen het Iraans regime. Het kan verkeren.

Misschien is de jonge vrouw op de foto een studente, die tijdens haar pauze de keuze maakte om snel naar het plein te rennen en haar daad van publiek verzet te plegen. Het Enghelab Plein heet voluit Enqelab-e Islami. Daarmee krijgt deze iconische foto nog een extra diepe lading. De naam betekent ‘Straat van de Islamitische Revolutie’ en die naam kwam er om de revolutie van 1979 te eren. Niet altijd droeg het plein die naam. Daarvoor was het de Shah Reza Straat. Die moest tijdens de islamitische revolutie van de ayatollahs het veld ruimen. Door juist op dit plekje te gaan staan wilde de vrouw duidelijk maken dat zij volledig afstand nam van die revolutie en er niets meer mee te maken wilde hebben.

De opstand in Iran waarvan wij nu getuige zijn wordt vooral gesteund door hen die niet hebben kunnen profiteren van de revolutie, omdat zij niet tot de bevoorrechte en corrupte klasse behoren: de arme onder- en middenstandsklasse, studenten, jonge stellen, minderheden en vrouwen. De heersende elite beweert dat er geen eisen zijn, laat staan leiders aan de kant van de opstandelingen. Een onzinnige bewering, die we terug zien in de daad van deze jonge vrouw. Wat vraagt zij? Eerlijke verkiezingen, gelijkwaardige behandeling van man en vrouw, een fatsoenlijk bestaan, een einde aan de corrupte bevoorrechting en onderdrukking, onafhankelijke rechters en pers, maar bovenal: geen islam meer (aldus de Volkskrant woensdag). Kortom: een leven zoals wij dat kennen.

En terwijl afgelopen dagen het vuurwerk op ons eiland knalde om een nieuw jaar in te luiden werd ik steeds maar weer naar Twitter getrokken. Hoe zou het met deze jonge, dappere, onbekende vrouw gaan? En al haar medestanders? "Mooie mensen die ver bij ons vandaan vechten om een leven in vrede, rust en veiligheid, zonder dat zij onderworpen worden aan een strikt regime dat spuugt op alles waarnaar zij streven." Ik hoop van harte dat zij spoedig zonder angst haar naam bekend zal kunnen maken.

Lucas Hartong