6 januari 2017, Sommelsdijk - Voor u de tweede column van Lucas Hartong, columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De meeste inwoners van het veelzijdige eiland Goeree-Overflakkee kennen of herkennen hem. Lucas is getrouwd, heeft inmiddels twee studerende kinderen en zijn hobby's zijn naast het schrijven van de nieuwe columns: fietsen en raften. De columns van Hartong zullen verschijnen onder de rubriek Overig/Column op iGOnl en op de lokale televisie van RTV Slogo. Lees hieronder "Aloha".

Aloha

"Vijf jaar van mijn tijd heb ik doorgebracht in de hectische politieke wereld van Brussel en Straatsburg. Bijna wekelijks was ik als lid van het Europees Parlement ergens ter wereld onderweg om de belangen van Nederland te behartigen. De ene week betekende dat een bezoek aan parlementsleden in Roemenië, de andere week zat ik in een hotel in Washington om daar leden van het Congres te ontmoeten. Of er was een commissievergadering, waar ik de hand mocht schudden met de voorzitter van het Noordkoreaanse parlement, na hem indringend verzocht te hebben zo spoedig mogelijk de vele gewetensgevangenen daar vrij te laten uit de strafkampen. En overal waren er recepties om te bezoeken, om nog meer mensen te spreken en dingen gedaan te krijgen.

Afgelopen jaar mocht ik een andere receptie bijwonen: die van de opening van goede doelen winkel Koop de Goede Hoop in Middelharnis. Ik help er nu ook al een tijdje mee als één van de vele vrijwilligers. Velen snappen niet dat ik daar, na een hectisch politiek leven, als vrijwilliger ging meehelpen maar ik kan u zeggen: de voldoening is minstens even groot. Ik ontmoet er rondom de grote tafel die in de winkel staat zoveel bijzondere mensen. Jong en oud, met een verhaal over hun leven. Dat verhaal komt meestal vanzelf tevoorschijn bij een lekkere kop koffie, thee of chocolade en het is fijn om naar te luisteren. Het geheim van een goed gesprek zit ‘m denk ik in de tijd die wij voor elkaar nemen. Tijd is niet zomaar een aaneenschakeling van chronologische momenten. Het is veel meer dan dat.

We gaan het nieuwe jaar in en de uren, dagen en maanden zullen zich weer aaneen rijgen, als een schijnbaar neutraal snoer van momenten. Tijdens één van de gesprekken in de winkel sprak ik echter met een bezoeker, die mij vertelde dat hij van de dokter te horen had gekregen dat hij hooguit nog een jaar te leven had. Op zo’n moment weet je even niet wat je moet zeggen, maar hij zag kennelijk mijn aarzeling en reageerde snel. Hij vertelde dat hij zeker de tijd nodig had gehad om het nieuws te verwerken, maar dat hij niet bang was om dood te gaan, omdat hij wist waar hij heen ging en Wie daar op hem wachtte. Ik was er opnieuw stil van en had grote bewondering voor zijn diepe geloofsvertrouwen.

Als mensen kennen wij de ons toegemeten tijd niet. Soms is dat maar goed ook, want we zouden ons waarschijnlijk alleen maar zorgen maken als we het wel wisten. Wij weten geen van allen wat het nieuwe jaar precies gaat brengen. Wel besef ik dat bij onszelf de verantwoording ligt hoe wij omgaan met de tijd die ons gegeven is. We kunnen die tijd ten kwade en ten goede gebruiken. We kunnen er achteloos mee omgaan of de tijd van het nieuwe jaar gebruiken om goed te doen. Dan wordt kwaliteit verleend aan onze tijd. We kunnen onze tijd schenken aan anderen, door naar hen te luisteren, hen serieus te nemen en een stukje samen op te lopen, lief en leed delend. Gewoon, van mens tot mens.

Het doet me denken aan het bekende woord ‘aloha’ dat op Hawaii als groet wordt gebruikt. Het betekent echter oorspronkelijk: ‘ik wil mijn levensadem met je delen’. Ik wens u vanaf deze plaats een heel goed nieuw jaar en hoop dat wij, ieder op onze eigen plek, mogen bijdragen aan bijzondere momenten en gedeelde levensadem. Misschien dat we gewoon wat vaker ‘aloha’ tegen elkaar moeten zeggen."

Lucas Hartong.