Goeree-Overflakkee - Op de redactie van Koole Media Service die berichten verzorgt voor de nieuws- en informatiewebsite www.iGO.nl en tekst op de lokale omroep van RTV Slogo plaatst, kwam de vraag binnen of we een mooie reeks artikelen wilden plaatsen om het vrijwilligerswerk wat meer onder de aandacht te brengen op ons prachtige eiland Goeree-Overflakkee. Lees in deze nieuwe rubriek 'Uitgelicht: vrijwilligerswerk' het eerste artikel met vrijwilliger Rob van Dijk die bij A Seal aan de slag ging. Lees hieronder: 'Vrijwilliger tussen de zeehonden'. >>

Vrijwilliger tussen de zeehonden

Stellendam - Toen Rob van Dijk na ruim 45 jaar werken als procesoperator met pensioen ging, maakte hij eerst een mooie cruise door het Middellandse Zeegebied met zijn vrouw. Daarna wilde hij niet stilletjes thuis zitten. Zijn vrije tijd vulde hij gedeeltelijk met onder meer tennis en biljarten. Overdag wilde hij toch ook graag nog wat doen. Zijn vrouw dacht daar hetzelfde over; op een dag kwam ze met een oproep voor vrijwilligers bij A Seal in Stellendam. Ze had al een afspraak gemaakt voor een kennismakingsgesprek en haar man ging mee. Tijdens de rondleiding zag mevrouw Van Dijk dat het werk met de zeehonden fysiek best zwaar was. Werken achter de receptie leek haar beter, maar daar was op dat moment niemand nodig. Toen –min of meer voor de grap- de technische dienst als alternatief aan haar werd voorgesteld zei meneer Van Dijk: “Hé, is dat niets voor mij?” Meneer Van Dijk begon zodoende als vrijwilliger bij de zeehondenopvang, mevrouw Van Dijk… niet.

Inmiddels werkt Van Dijk al ruim 5 jaar in Stellendam als vrijwilliger. Minimaal twee keer per week is hij bezig met de standaardklussen als het spoelen van de filters, de meterstanden controleren en de hoeveelheid chloor bepalen. Maar het kan ook gebeuren dat hij even een boodschap tussendoor doet of het vuil wegbrengt. En wanneer er een fundering moet worden gemaakt onderaan de dijk doet hij dat ook, samen met de andere vijf mannen van de technische dienst.

Toen mevrouw Van Dijk overleed ging hij na twee weken weer aan de slag. “De sociale contacten zijn heel fijn, de sfeer is goed, het is gezellig en je luistert naar elkaars problemen.” Juist door die betrokkenheid en steun van zijn collega’s bij A Seal viel hij niet in een zwart gat.
Het meest geniet Van Dijk toch wel van de vrijlating van de zeehonden. Op zo’n dag rijdt hij vooruit naar het strand (meestal de Brouwersdam bij ’t Gorsje) om een stuk af te zetten met palen en touw. Op zonnige dagen komen er echt honderden mensen kijken en die moeten natuurlijk op gepaste afstand blijven. De zeehonden worden in de opvang ‘geschept’ in een rieten mand en zo naar het strand gereden. Degene die de zeehond financieel heeft ondersteund als adoptant mag het deksel van de mand open maken. Van Dijk telt af tot dat moment. “Het terugzetten van de dieren is uiteindelijk toch waar het om draait. Dat is écht het allermooiste.” Aan stoppen denkt hij dan ook helemaal niet: “Ik word deze maand 71 en ik ga door zo lang het kan!”

De technische dienst kan altijd versterking gebruiken, evenals de andere afdelingen binnen de zeehondenopvang. Interesse? Kijk dan hier: govoorelkaar.nl/hulpvragen.

Tekst Debby Roukens