[Ingezonden brief] Goedereede - Haar kinderen zijn bang voor bebloede maskers, slapen slecht van al die doodskoppen waar ze ongewild mee geconfronteerd worden, omdat het Halloween is en hebben angsten die ze eerder niet hadden: "Mamma, wie gaat mij in het vuur gooien of mijn arm eraf hakken als ik stout doe?" Op de redactie kwam een ingezonden brief binnen van een moeder die het naar eigen zeggen heerlijk vindt om feestjes te vieren, maar opziet tegen Halloween. Ze maakt zich zorgen om dit zogezegd "gezellige" feest en schreef onderstaande brief. Lees meer.

Vervolg

"Wanneer worden we wakker hier op Flakkee en gaan we feestjes vieren (!) zonder dat we schrikken of bang worden, maar enkel volop lachen!" Met deze vraag wordt aandacht gevraagd voor Halloween, dat inmiddels ook op ons eiland steeds meer de aandacht krijgt. Waar een aantal jaren geleden bijna niets in de winkels lang over dit thema, sporadisch iets in folders te zien was of over gesproken werd met elkaar, liggen nu de schappen vol en kun je in de huizen niet meer om Halloween heen. Lees hieronder een ingezonden brief van een moeder die zich hier zorgen over maakt.

[Ingezonden]

"Wanneer worden we wakker hier op Flakkee en gaan we feestjes vieren (!) zonder dat we elkaar laten schrikken of bang worden gemaakt,om enkel met elkaar te kunnen lachen en blij zijn! Als je gaat zoeken op internet wat het betekent dat je met elkaar 'feestviert', dan is feestvieren een blijde gebeurtenis, iets vrolijks, een uiting van geluk en vreugde. Dus waar zijn we nu helemaal mee bezig als we Halloween denken te 'vieren'? Ik heb inmiddels echt een gruwelijke hekel gekregen aan dit zogenoemde 'feest' en ik zal vertellen waarom. Het is toch geen feestje als je kinderen huilend in hun bed liggen, niet durven te gaan slapen, omdat ze bang zijn gemaakt? En wie heeft het recht om mijn kinderen bang te maken!! Als we als volwassenen al niet meer weten hoe je een feestje inricht, wat moet het dan worden als onze kinderen straks groot zijn en wellicht ook zelf weer kinderen op moeten voeden.

Deze vraag van mijn kind zette mij echt stil: "Mamma, wie gaat mij in het vuur gooien of mijn arm eraf hakken als ik stout doe?" Ik was geschokt en verdrietig! Wat moest ik zeggen tegen hem? Natuurlijk stel je je kind gerust en zeg je dat dit heust niet zomaar gebeurd, maar mijn kind zág wel iets heel anders dan wat ik zei! Als er schokkende beelden te zien zijn op het journaal wordt er altijd eerst gewaarschuwd, maar wat denk je van Halloween? Alles is te zien en wordt zelfs ongevraagd opgedrongen! En ik moet dat normaal vinden? Nee, ik ben boos en verdrietig. Als er van een soldaat een filmpje getoond wordt dat hij in een kooi verbrand wordt door IS is heel de wereld geschokt en wordt gesproken over iets wat "afschuwelijk is en toch niemand wil zien". En ik weet wel; het is ook heel erg en ook ik blijf niet koud bij dit soort dingen, maar met Halloween wordt een zelfde soort filmpje getoond! Mijn jongen kreeg een filmpje te zien van een meisje in een kooi die verbrand werd: gewoon voor de lol, omdat het Halloween is en je elkaar mag bang maken! Alles mag en moet maar kunnen bij dit afschuwelijke feest, wat ik zo slecht een feest kan noemen. Ongevraagd en ongewild wordt mij, en nog erger: onze kinderen, van alles door het strot geduwd tegen de tijd dat het weer 31 oktober is.

Halloween betekent voor ons gezin een tijd van veel praten, gerust stellen en vooral proberen om echt fijne dingen doen met elkaar. Ook om de moed erin te houden tijdens dit schokkende 'feest'. Voor ons als ouders gaat toch pas echt de pret beginnen als onze kinderen vrolijk zijn, lachen, onbezorgd spelen met elkaar en een heerlijke rustige nacht hebben gemaakt. Mogen onze kinderen nog kind zijn, vraag ik me af. We maken elkaar toch meer blij als we smilyes met elkaar delen in plaats van doodskoppen?!

Waarom zouden we met de dood bezig zijn, als we in leven zijn en gewoon kunnen genieten met elkaar: daar is het leven veel te kort voor?! Waarom elkaar confronteren met afgehakte lichaamsdelen, bloed en doodskoppen, als we juist blij mogen zijn dat we elkaar hebben? Dat we heel blij moesten zijn dat we dit niet echt mee hoeven meemaken: denk je even in hoe het moet zijn tijdens Halloween voor getraumatiseerde mensen die zulke ellende echt mee hebben gemaakt in de oorlog! Hoe moeten zij zich moeten voelen!

Mijn voorstel: We gaan eerlijk nadenken of het wel zo'n "gezellig feestje" is dat hele Halloween-gedoe en we roepen deze dag uit tot een échte feestdag! Volwassenen hebben Sinterklaas al grotendeels verpest voor de kinderen, laten volwassenen het dan ook weer goedmaken en het goede voorbeeld geven (eigenlijk elke dag)! Geen nare filmpje maken en de wereld in zenden, maar maak liever filmpjes waarvan we genieten met z'n allen. Het begint bij ons als volwassenen, hoe we het kinderen leren en laten zien. Laten we onze kinderen vooral blij blijven maken. Snoep geven, maar niet als troost omdat ze zich te pletter zijn geschrokken. Laten we ze aansporen om een fijne avond te hebben en echt niet bang te hoeven zijn. Kunnen we er op ons eiland alsjeblief voor zorgen dat onze kinderen niet van die akelige beelden op hun netvlies krijgen en houden, maar mooie herinneringen maken met ze! Laten we onze kinderen leren wat echte gezelligheid is, leren genieten en lachen met elkaar!"

De briefschrijfster heeft de redactie gevraagd te vermelden dat zij geen Christen is, "omdat de discussie daar niet over moet gaan".