Sommelsdijk - Een nieuwe, kritische column van Lucas Hartong ligt weer voor u klaar! Lucas is columnist voor iGOnl, die om de week zijn belevingen en gedachten zal verwoorden in een actuele column. Hartong heeft zijn opleidingen afgerond in de journalistiek en theologie en heeft vijf jaar in het Europees Parlement gezeten. De columns van Hartong verschijnen onder de rubriek Overig/Column. "...Het leven verdient het om beschermd en gekoesterd te worden. Niets dat dit leven wil verwoesten is acceptabel...." Lees hieronder verder.

Sinterklaas

"Is het heerlijk avondje bij u al geweest of moet het dit weekend nog komen? Bij ons thuis wel. De afgelopen weken was het maar een geheimzinnig gedoe in huis. “Nee, daar mag je niet komen”. Of: “Zoek je iets in de kast? Zal ik het voor je pakken?” en “Ik ben even weg om –alweer- boodschappen te doen!”. De tassen mochten daarna niet door mij aangeraakt worden. Prima, want dat scheelde weer tijd en moeite, hoewel ik graag help in het huishouden hoor. Geen probleem. Mijn taak bestaat er doorgaans in, om één en ander schoon te houden, te koken en de huisdieren te voorzien van hun drankje en hapje. Geen moeilijke dingen dus.

Wie dit jaar nog steeds geen sinterklaas kan vieren is Asia Bibi; de Pakistaanse Christin die op grond van valse beschuldigingen jarenlang in de gevangenis zat, onlangs door het hooggerechtshof werd vrijgesproken en nu wordt bedreigd door bloeddorstige moslimfundi’s die haar koste wat het kost dood willen. Vroeger, in de Middeleeuwen, deed de kerk dat ook met 'anders­denkenden'. Er zijn heel wat lieve mensen op de brandstapel geëindigd waarvan we nu zeggen: wat hebben ze in vredesnaam fóut gedaan? Alleen al het verlangen echter om anders over (geestelijke) zaken te denken was toen voldoende om met de kerkelijke macht in botsing te komen. De islam zit nog steeds vast in die Middeleeuwen en vandaar alle ellende van vandaag. Afijn, Asia Bibi dus. Wat was het een geweldig kado voor haar en haar familie geweest als een Westers land de moed had gehad om haar gastvrij op te nemen. Angst voor ongeregeldheden vanuit de islam-wereld verhindert het tot nu toe. Sinds wanneer zijn wij bang voor dreigementen? Erger: sinds wanneer hebben onze regeringen alle morele principes overboord gezet?

Wie nu ook een heel moeilijke tijd doormaken zijn de vrienden en familie van Indy Verhallen (17 jaar) uit het Brabantse Rosmalen. Afgelopen weekend kwam zij op tragische wijze om het leven toen zij op haar fiets werd aangereden door een man die dronken was en drugs in zijn auto had liggen. Hij reed door -wat een misdrijf is- maar na grondig speurwerk wist de politie hem te vinden en te arresteren. Hij ontkende te hebben gedronken, maar moest na onderzoek uiteindelijk toegeven. Onderzocht wordt nu hoe hard hij reed ten tijde van het ongeval. Indy studeerde aan de Topsport Talentschool in haar woonplaats en hield kennelijk van sporten. De school verkeert uiteraard ook in diepe rouw. Groot leed en verdriet komt dan wel heel dichtbij. Te hopen valt dat de rechter dit keer niet wéér een slappe taakstraf oplegt van een paar uurtjes bezemen. Wie een ander het leven ontneemt verdient een zeer, zeer zware straf.

En terwijl wij sinterklaas vieren met alle vreugde die daarbij hoort denk ik ook aan een lieve vriendin die een paar weken geleden opeens last had van een bobbel op haar been en toch maar eens naar de dokter ging. Ze blijkt nu een kwaadaardig gezwel te hebben en moet binnenkort wekenlang bestraald worden. Wat een moeilijke weg om te bewandelen, juist in deze tijd. Ze staat er gelukkig niet alleen voor en is er bewonderenswaardig dapper onder –juist vanwege haar groot vertrouwen op Christus- maar het blijft zo’n oneerlijke en volstrekt onverdiende positie. Wat heb ik een hekel aan die rotziekte! Aan ziektes in het algemeen trouwens. Aan alles wat het lichaam wil afbreken en beschadigen. Dat hóórt niet. Niet bij dit leven dat wij zo mooi en waardig proberen te houden. Het leven verdient het om beschermd en gekoesterd te worden. Niets dat dit leven wil verwoesten is acceptabel.

Ik denk dan tegelijkertijd aan al die huisartsen, specialisten en verpleegkundigen die hun uiterste best doen om ons leven te beschermen en waar nodig te herstellen. Wat een geweldig werk doen zij. En al die verzorgenden die onze (groot)ouders bij het ouder worden zo goed mogelijk begeleiden. Grote klasse! En wat zijn ze onmisbaar, of ze nu vanuit hun professie werken of vrijwilliger zijn. Het ambulance-personeel, de brandweer, de KNRM, alle buschauffeurs die ons zo netjes mogelijk vervoeren. De mensen van de garage, die ons mobiel houden. De winkels die ons van het nodige voorzien. Je ouders die altijd weer voor je klaarstaan. Je kinderen die hun best doen op school. Met sinterklaas geven we kadootjes, schrijven wellicht gedichten, maken surprises. Dat is een mooi moment om waardering naar elkaar uit te spreken en om te denken aan diegenen die je lief zijn en die absoluut niet gemist kunnen worden. De kracht van een waardige samenleving ligt namelijk precies in de wens om het leven te koesteren. Zonder die basis gaat veel mis en helaas moeten wij daarvan nog steeds dagelijks getuige zijn. Ik verlang naar de dag dat dit voorgoed stopt. U ook?"

Lucas Hartong