22 december 2023, Sommelsdijk - Lucas Hartong schrijft ! 'In Middelharnis staat ook een soort van herberg. We noemen het Het Diekhuus . Het staat er al vele jaren...' Lees meer in de Column ' Geen plaats in de herberg ' van Hartong hieronder >>
Geen plaats in de herberg
Het is bijna weer kerst. Jawel. En wat een jaar hebben we achter de rug. Hoogtepunten, dieptepunten… op mondiaal vlak en wellicht ook op persoonlijk vlak. Net als Jozef en Maria destijds waren we de afgelopen twaalf maanden op weg door het leven, met een veilige plek voor de nacht als wens. Zij moesten destijds verplicht op reis in verband met een volkstelling. Je werd verwacht in de geboorteplaats waar je in het bevolkingsregister stond ingeschreven. Dat zou vandaag de dag logistiek, politiek en maatschappelijk totaal onmogelijk zijn. Denk alleen al aan de immense files en overboekte hotels.
Afijn. Jozef en Maria komen aan in Bethlehem, maar hadden er kennelijk geen familie meer wonen want ze zoeken onderdak in een hotel of B&B. Eindelijk zien ze -na lang zwerven in de vallende schemering- een herberg met uithangbord ‘kamer vrij'. Het is een beetje shabby, maar zo laat op de dag kun je niet al te kieskeurig zijn, want anders is iemand je weer voor. Ze kloppen aan, de eigenaar doet de deur open en roept met een walm uit zijn mond: “Vol, sorry!” De deur slaat weer dicht. Jozef klopt nog eens aan, mede omdat zijn zwangere vrouw nu echt een bed moet hebben. Na veel kloppen en schreeuwen lukt het om een plek te krijgen in een tuinhuisje. Nou ja... meer een schuur voor de rondlopende dieren van de eigenaar. Er was geen plaats in de herberg...
In Middelharnis staat ook een soort van herberg. We noemen het Het Diekhuus . Het staat er al vele jaren, tot genoegen van de vele gebruikers en bezoekers. Wie is er nooit op schildercursus, muziekles of tekenles geweest? Wie heeft er nooit een film of theatervoorstelling gezien, met daarna een gezellig bakkie koffie of biertje in de foyer? En er wordt wekelijks wat afvergaderd en gekerkt daar in het Diekhuus. Dat alles komt binnenkort echter tot stilstand. Vanaf maart komend jaar gaat er namelijk verbouwd en verhuisd worden. De bibliotheek komt erin, de foyer verdwijnt en allerlei lokalen worden aan elkaar getrokken, voor zover in de wandelgangen bekend. Eigenlijk weten weinigen hoe het straks precies gaat worden, want de communicatie is nogal gebrekkig.
Maar ja… al die huidige gebruikers van het Diekhuus dan? Die eh… *kuch* moeten er op z’n minst tijdelijk uit. Ze zoeken maar wat anders. Gewoon even rondkijken en regelen maar, toch? Nou nee. De muziekschool heeft, dankzij een persoonlijke cruciale én positieve ingreep van de betrokken wethouder gelukkig een oplossing in zicht, zij het na een lange, moeizame en spannende strijd. Hoe gaat het echter straks met een avondje concert, film of voorstelling? De Rabobankzaal gaat dicht tijdens de verbouwing en ondanks herhaald verzoek kreeg ik helaas geen antwoord op eenvoudige vragen aan stichting Zijn en dat is best bizar. Kijk dus ook alvast rond in Breda, Hellevoetsluis, Rotterdam of Goes. En je ging tot nu toe al jarenlang met honderden volwassenen en kinderen iedere zondag naar de kerk in die Rabobankzaal? Voor hen is nog steeds geen oplossing in zicht en de tijd dringt. Wellicht dat de wethouder…?
Er lijkt straks dus geen plek meer in de lokale herberg voor de gebruikers en/of zij staan op het punt het Diekhuus noodgedwongen vaarwel te zeggen. Ik weet niet wat u denkt als u dit leest, maar ik vind de huidige tijd in verhouding tot anno nul er niet veel gemakkelijker op geworden. Je zou toch zeggen dat er een zorgplicht is vanuit de eigenaar van het Diekhuus, de gemeente, richting deze sociaal en cultureel waardevolle organisaties die al zovele jaren gebruik maken van deze ‘herberg’ en ons leven verrijken. Wellicht dat de wijzen deze keer richting het gemeentehuis willen gaan met hun broodnodige advies?
Ik wens u tegelijkertijd een heel goede, gezegende Kersttijd en hoop dat u een spreekwoordelijk stille nacht mag meemaken, met omzien naar elkaar. Wie weet hoort u engelen zingen in het veld. Dat zouden dan zomaar die binnenkort dakloze kerkleden kunnen zijn.
Lucas Hartong.