Column Johan K. Nooitgedagt

17 maart 2023 - In overleg met de Nederlandse Vissersbond publiceert de redactie van Koole Media Service de columns van Johan K. Nooitgedagt (Voorzitter Nederlandse Vissersbond) onder rubriek 'Column' op iGO.nl. Johan: 'En guess what? Die gedoogbeschikking wordt aangevochten door vijftien milieu- en natuurclubs. Het vreemde is dat juist de stikstof voor hen niet belangrijk is. Zij vallen over het feit dat de vissers met een net over de bodem gaan en dat is voor hen onverteerbaar op basis van slordig verzamelde informatie. Het is heel triest...' Lees hieronder de hele column van Nooitgedagt >> Column Wat moet je doen als garnalenvisser om te tonen dat je duurzaam bezig wilt zijn? Na een traject van meer dan tien jaren met tal van eisen werd jaren geleden het felbegeerde MSC-keurmerk toegekend. Dat is wat waard, zou je denken. Zo’n 500 vissers vanuit Denemarken, Duitsland, Nederland en België vissen op garnalen. Hun scheepjes zijn maximaal 24 meter en motoren hebben nooit meer dan 300 pk. Hun logboeken met een volgsysteem naar het vasteland zorgen ervoor dat direct is te zien waar ze zijn en wat ze doen. Men vaart met een bemanning van twee of drie personen. De netten gaan heel licht over de bodem. Wat je niet kunt gebruiken gaat met een spoelsorteermachine weer levend overboord. De garnalen worden daarna gekookt en verkleuren daardoor van grijs naar licht rood. Dat is het moment om ze koel onder in het schip te bewaren en aan het einde van de week over te dragen aan de handelaren. Voor het pellen van garnalen is jarenlang gewerkt aan een machine en de optimalisatie is nog altijd in volle gang. Een deel gaat naar speciaal ingerichte ateliers en deze worden met de hand gepeld. Voor één kilogram gepelde garnalen heb je ongeveer drie kilogram ongepelde garnalen nodig. Vergelijk het met een pinda: je moet er wat voor doen om hem uit z’n jasje te krijgen. De garnalenvissers moeten jaarlijks opnieuw een vergunning hebben vanwege de Wet natuurbescherming. Dat is tot dit jaar allemaal goed gegaan en ze hebben alle wetenschappelijke proeven doorstaan. En nu? Voor een nieuwe vergunning gelden aangescherpte stikstofnormen. De vissers moeten speciale katalysatoren of nieuwe moderne motoren inbouwen. Dit kan niet zo snel – naast grote investeringen is ook de beschikbaarheid van materialen en deskundige menskracht een uitdaging – dus is negen maanden uitstel gegeven in de vorm van een gedoogvergunning. En guess what? Die gedoogbeschikking wordt aangevochten door vijftien milieu- en natuurclubs. Het vreemde is dat juist de stikstof voor hen niet belangrijk is. Zij vallen over het feit dat de vissers met een net over de bodem gaan en dat is voor hen onverteerbaar op basis van slordig verzamelde informatie. Het is heel triest dat de methode van vissen die al honderden jaren wordt gebruikt met inmiddels veel minder vissers nu zo wordt bekritiseerd. Nog triester is: de polariserende Waddenvereniging is notabene mede opgericht door dezelfde vissers. Hoe het kan verkeren in Nederland… Stikstofminister Van der Wal wil betrokken zijn bij het beleid van haar visserijcollega om ‘de natuur een stem te geven’. Vraag is: Wie hoort de stem van de vissers nog?! Door Johan K. Nooitgedagt