Oude-Tonge - Op zaterdag 4 februari 2017 is er een benefietconcert in de Hervormde Kerk in Oude-Tonge. Aanvang is 19:30 uur en de toegang is vrij. Ds. Middelkoop zal de opening verzorgen en naast veel samenzang wordt er gezongen door een projectkoor o.l.v. Marco van ’t Hoff. Auke Kieviet en Hans van Heemst zorgen voor de begeleiding en enkele solisten leveren ook een muzikale bijdrage. "Deze avond zal ons verbinden met Marya en de gemeente in Kajo Keji. Iedere zondag komen zij bij elkaar als Christelijke gemeente en horen zij het Woord en zingen tot Gods eer; "...all over the world". We hopen op uw komst en gulle gift om Marya en de scholen van Kajo Keji te steunen!" Marya is in augustus 2016 vertrokken naar Zuid-Soedan als zendingswerker voor de GZB, lees hieronder haar verhaal.

Wie ben ik?

Mijn naam is Marya Heij en ik kom uit Oude-Tonge. Na het afronden van de middelbare school heb ik eerst aan de Roosevelt Academy in Middelburg gestudeerd. Daarna ben ik verder gegaan met een masterstudie Klinische psychologie in Leiden en de lerarenopleiding Engels aan de Driestar Hogeschool in Gouda. Ik ben aan de slag gegaan als leraar Engels op middelbare scholen, maar ergens had ik het gevoel dat ik meer wilde met mijn leven. Ik heb van God een aantal talenten gekregen en wil die inzetten om anderen te helpen op een plaats waar Hij me nodig heeft, om mee te bouwen aan Gods koninkrijk. Toen kwam er een vacature voorbij van de GZB voor een docent Engels in Zuid-Sudan. En daar ben ik nu!

Wat doe ik in Zuid-Sudan?

Ik ben door de GZB uitgezonden om de Anglicaanse kerk in Kajo-Keji te ondersteunen als docent Engels aan Kajo-Keji Christian College (KCC). Hier geef ik les aan (toekomstige) predikanten die bezig zijn met hun theologische studie. Daarnaast help ik met een aantal andere dingen die nodig zijn zoals het opzetten van systemen voor bepaalde administratieve zaken (bijhouden van cijfers, aanwezigheid van docenten monitoren, etc.). Ook geef ik les aan twee klassen op de middelbare school.

Inkijkje in mijn dagelijks leven

Een normale werkdag begint bij mij redelijk vroeg: om 7.30 begint de dagopening voor studenten en vaak wordt het gewaardeerd als docenten daar ook bij aanwezig zijn. Tijdens de dagopening wordt er gezongen, gebeden, er is een meditatie en eventuele belangrijke berichten voor de dag worden doorgegeven. Daarna gaan de lessen van start. Tot nu toe moet ik zeggen dat de studenten echt gemotiveerd blijven voor Engels. Een van de problemen die ze hebben, is ontzettend weinig kennis van grammatica. Dat maakt het goed begrijpen van teksten lastig (wat ze dus bij andere vakken merken) en ook schrijven is daardoor niet makkelijk. En als je opdrachten of toetsen maakt, of een preek voorbereidt, is het toch wel handig als je kunt opschrijven wat je bedoelt, op een manier die anderen ook begrijpen! Dat zijn dus een aantal dingen waar ik in de lessen op focus.

Ook uitspraak is vaak een punt van aandacht. In de lokale talen die hier gesproken worden, komen sommige letters niet voor. Voor sommige studenten is de ‘b’ dus hetzelfde als ‘v’, en ‘p’ is hetzelfde als ‘f’. Toen ik hier net was, had ik dus soms grote moeite om mensen te begrijpen, want als je letters verandert, verandert soms een heel woord in iets onbegrijpelijks. Dus ook maar aandacht voor uitspraak in de lessen: aanleren dat in het Engels die klanken wel echt verschillend zijn. Gelukkig hebben mijn lessen ook al resultaat opgeleverd, de meeste studenten boeken goede vooruitgang in hun Engels.

Iedere werkdag lunch ik op de college, daar wordt dan voor de staf een aparte lunch klaargemaakt. Vaste onderdelen van de lunch zijn: posho (een soort stevige maïspap) of rijst en bonen. Daarnaast is er meestal ook iets anders bij dat varieert, zoals gebakken ei, groenten, of vlees. Voor mijn ontbijt eet ik altijd brood, dat door de vrouwen van de keuken (van de college) voor mij wordt gebakken. Wat ik ’s avonds eet varieert vaak. Soms eet ik dan weer brood, soms maak ik een salade klaar, soms kook ik uitgebreider en af en toe eet ik bij iemand anders als dat zo uitkomt.

Als ik aan het einde van de middag thuiskom, rond 17.00 uur, is het tijd voor wat huishoudelijke klusjes. Ook het weekend gebruik ik deels voor het huishouden. Wassen en koken kost hier meer tijd dan thuis. En het huis schoonhouden vraagt ook wat meer aandacht. Er komt redelijk wat stof binnen en ongedierte weet ook altijd zijn weg wel te vinden. In september had ik wat last van kakkerlakken, november bracht vooral veel spinnen en in december bestond het probleem uit schorpioenen(!), die ik toch liever niet in de buurt wil hebben… Het is dus ontzettend belangrijk om mijn huis schoon te houden, om zo min mogelijk ongedierte binnen te hebben.

Verder houd ik ook erg van gezelligheid en praten met anderen. Tijdens de lunch en andere pauzes praat ik veel met collega’s, over dagelijkse dingen, politiek, cultuur enzovoorts. In het weekend heb ik meer contact met studenten, al pratend naar een partij voetbal kijken bijv. Lekker ontspannend en gelijk wat sociaal contact in het weekend (wanneer sommige mensen/collega’s naar huis gaan).

Allerlei naast Engelse les

Behalve Engelse les geven aan studenten, doe ik ook andere dingen die nodig zijn en op mijn weg komen. Zo vragen veel mensen op de college of het kantoor van de Diocese me om documenten te checken op correct Engels, om zo hun Engels te verbeteren. In de bibliotheek werk ik samen met de bibliothecaris om een goede catalogus te maken van alle boeken (met behulp van software uit Nederland), en om daar orde te scheppen in een systeem dat slecht onderhouden is. In december was ik betrokken bij een bijeenkomst voor tienermeiden, om hen wegwijs te maken in adolescentie. Veel meisjes krijgen vanuit hun familie nauwelijks voorlichting over de puberteit en wat het betekent om een tiener te zijn. Maar al te vaak zorgt dat voor tienerzwangerschappen en voortijdig schoolverlaten. Hier wil de kerk op inspringen door deze voorlichting zelf aan te bieden. En dus heb ik bij deze bijeenkomst mijn werk als psycholoog opgepakt door te vertellen over veranderingen in gedrag en gevoel tijdens de puberteit, wat normaal is en wat niet en nog wat andere dingen. Het geeft me voldoening om op deze manier ook iets te kunnen doen voor meisjes in een cultuur waar mannen nog steeds een behoorlijk dominante positie hebben.

Veiligheid

Als laatste iets over veiligheid. In de buitenlandse media gaan veel verhalen rond over Zuid-Sudan. Over het algemeen zijn die verhalen waar: de situatie in Zuid-Sudan is behoorlijk zorgelijk. Uit sommige gebieden komen dramatische verhalen, en uit sommige plaatsen trekt de bevolking weg uit angst voor geweld en oorlog. Gelukkig blijft Kajo-Keji tot nu toe grotendeels gespaard van die dingen. De situatie is hier rustig en over het algemeen stabiel. Geruchten maken de mensen soms onrustig, maar het blijft bij geruchten. De kerk speelt een grote rol in het bewaren van de vrede tussen het leger en de rebellen in Kajo-Keji en tot nu toe slaagt ze daar goed in. De hoop en het gebed blijft voor vrede in Zuid-Sudan en zolang de situatie hier goed blijft, ben ik blij om een kleine rol te mogen spelen bij de ontwikkeling van de mensen in dit land.

Voor meer informatie zie www.gzb.nl/maryaheij. Wie dit werk financieel wil steunen kan dat doen via IBAN NL91 INGB 0690 7624 45 t.n.v. GZB Drieber­gen, o.v.v. Marya Heij.